de Grote Vis 1
En hij zeide: De Mens is gelijk een wijze visser, die zijn net wierp in zee, hij trok het op uit de zee vol kleine vissen; onder hen vond hij en grote, goede vis, die wijze visser, hij wierp alle kleine vissen weg in zee, hij koos de grote vis zonder hartzeer. Die oren heeft om te horen, die hore.
De wijze mens kiest. De ene, de grote vis. Hij werpt alle andere, de kleine, weg. Hij had zijn net vol kleine vissen en zonder hartzeer werpt hij ze weg. Wie kiest u, wat kiest u? De grote ziel, de maha atma? Het grote leven of het kleine? O die kleine vissen. Het leven loopt er van over. Kleine vissen waarvan we beweren dat we ze niet kunnen en niet willen missen. Waarvan we zeggen dat we zonder die kleine gevallen niet leven kunnen. Kleine vissen waarover we tekeer gaan alsof het hele grote waren. Kleine vissen die we zelf opblazen tot monsterachtige afmetingen, die dan later blijken in het aangezicht van de laatste dingen, spoken te zijn. O, zie uit naar de grote en zie zonder hartzeer van de kleine af. Zie uit naar de Mens, de ene, onvergankelijke en eeuwige, de Mens uit de heiland, de verlossende en zegenrijke. En heb geen hartzeer. Hang toch niet zo aan de kleine dingen maar heb de ene die in u is lief. Hij zal uit uw ziel verrijzen indien ge hem roept. Hij zal zeker komen. Maar denk niet dat de roep lauw mag zijn of onverschillig of verstrooid. Als uw roep klein is komt het kleine. Als uw roep groot is, als van een verstikkende naar lucht, als de schreeuw van het hart naar de waterstromen, dan zal hij zeker komen en zich spoeden om u deel te doen hebben aan het grote en onsterfelijke leven.
Het leven van de wieg tot het graf is het aardse leven. Het kleine leven. Het tijdelijke en veranderlijke leven. Hoevele mensen zijn er niet die wanen dat het met de geboorte begint en met de dood eindigt. En niets was er voordien en niets zal er nadien zijn. Uit niets tot niets. En zijn er nooit ogenblikken geweest dat het grote door het kleine heen kwam gluren? Al was het maar een beetje. Herinnert u zich niet dat in het leven der kleine vissen de golfslag van de grote merkbaar werd? Hebt u het nooit gemerkt? Dat er onder de school der velen een enkele grote zwom die u in verbazing of verwondering bracht? Gebeurde het u nooit eens dat u geschud werd, zo hevig en zo door en door, dat er alleen een grote stilte overbleef, waardoor u het gevoel had dat alles uit u weggeschud was en niets meer was overgebleven.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://media.putfile.com/B-de-grote-Vis-1
http://www.megaupload.com/?d=7E7LAW44
De wijze mens kiest. De ene, de grote vis. Hij werpt alle andere, de kleine, weg. Hij had zijn net vol kleine vissen en zonder hartzeer werpt hij ze weg. Wie kiest u, wat kiest u? De grote ziel, de maha atma? Het grote leven of het kleine? O die kleine vissen. Het leven loopt er van over. Kleine vissen waarvan we beweren dat we ze niet kunnen en niet willen missen. Waarvan we zeggen dat we zonder die kleine gevallen niet leven kunnen. Kleine vissen waarover we tekeer gaan alsof het hele grote waren. Kleine vissen die we zelf opblazen tot monsterachtige afmetingen, die dan later blijken in het aangezicht van de laatste dingen, spoken te zijn. O, zie uit naar de grote en zie zonder hartzeer van de kleine af. Zie uit naar de Mens, de ene, onvergankelijke en eeuwige, de Mens uit de heiland, de verlossende en zegenrijke. En heb geen hartzeer. Hang toch niet zo aan de kleine dingen maar heb de ene die in u is lief. Hij zal uit uw ziel verrijzen indien ge hem roept. Hij zal zeker komen. Maar denk niet dat de roep lauw mag zijn of onverschillig of verstrooid. Als uw roep klein is komt het kleine. Als uw roep groot is, als van een verstikkende naar lucht, als de schreeuw van het hart naar de waterstromen, dan zal hij zeker komen en zich spoeden om u deel te doen hebben aan het grote en onsterfelijke leven.
Het leven van de wieg tot het graf is het aardse leven. Het kleine leven. Het tijdelijke en veranderlijke leven. Hoevele mensen zijn er niet die wanen dat het met de geboorte begint en met de dood eindigt. En niets was er voordien en niets zal er nadien zijn. Uit niets tot niets. En zijn er nooit ogenblikken geweest dat het grote door het kleine heen kwam gluren? Al was het maar een beetje. Herinnert u zich niet dat in het leven der kleine vissen de golfslag van de grote merkbaar werd? Hebt u het nooit gemerkt? Dat er onder de school der velen een enkele grote zwom die u in verbazing of verwondering bracht? Gebeurde het u nooit eens dat u geschud werd, zo hevig en zo door en door, dat er alleen een grote stilte overbleef, waardoor u het gevoel had dat alles uit u weggeschud was en niets meer was overgebleven.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://media.putfile.com/B-de-grote-Vis-1
http://www.megaupload.com/?d=7E7LAW44
Reacties