uit de Zelfde afsluiting
Teneinde nu het licht en de kracht van het woord dat uit de Zelfde is, te ontvangen, moeten we ons zowel naar het lichaam als de ziel geheel leeg kunnen maken en stil. In de regel vrezen de mensen deze leegte omdat zij immers niet weten hoe of wat en waaraan zij zich hebben te houden. Hier komt ons het geloof en het vertrouwen te stade. Want deze leegte zal, hoe lang zij ook kan duren, een einde nemen en dan zal het wonderbaarlijke geschieden dat we vervuld worden van de kracht van het scheppend woord dat uit de Zelfde opstroomt als een voortdurende vervulling die geen einde neemt en waarvan de vloeiende vibraties geleid en gericht worden door de intelligenties die zich uit de allerinnerlijkste substantie van de Zelfde manifesteren.
Dan ondervinden we een verlichting en een bezieling die ons vertrouwd maakt met de eenheid aller dingen, dwz er heeft een herstel van die eenheid in het menselijk bewustzijn plaats omdat we de mystieke en ritmische wet herkennen van het goddelijk leven waarvan alle machten, ook die in de z.g. natuur, uitdrukkng zijn en waaraan zij gehoorzamen.
De mens verneemt het woord Gods, niet uit een boek, maar uit zijn eigen oer-grond die in de leegte nog un-grund was. De vierheid in onderscheidenheid in geluid, getal, kleur en vorm openbaart zich uit de mond Gods op zo'n positieve en schone wijze, dat dit nooit misleidend zijn kan voor hem die deze taal heeft geleerd. Voor hen geldt de 19de psalm:
... de hemelen vertellen Gods eer en het uitspansel verkondigt zijner handen werk. De dag aan de dag stort overvloediglijk spraak uit en de nacht aan de nacht toont wetenschap. Geene spraak, en geene woorden zijn er, waar hunne stem niet wordt verhoord. Hun richtsnoer gaat uit over de ganse aarde, en hun redenen aan het einde der wereld; Hij heeft in dezelve een tent gesteld voor de zon....
In deze eenheid is de mens niet meer verdeeld. Zijn persoonlijke inhouden staan hem hier niet meer in de weg, waardoor het hem onmogelijk is geworden nog in zich zelf verdeeld en dus verduisterd te zijn.
Staat in de allermeeste gevallen de mens zich zelf niet in het licht?
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=D2AYHDXA
Dan ondervinden we een verlichting en een bezieling die ons vertrouwd maakt met de eenheid aller dingen, dwz er heeft een herstel van die eenheid in het menselijk bewustzijn plaats omdat we de mystieke en ritmische wet herkennen van het goddelijk leven waarvan alle machten, ook die in de z.g. natuur, uitdrukkng zijn en waaraan zij gehoorzamen.
De mens verneemt het woord Gods, niet uit een boek, maar uit zijn eigen oer-grond die in de leegte nog un-grund was. De vierheid in onderscheidenheid in geluid, getal, kleur en vorm openbaart zich uit de mond Gods op zo'n positieve en schone wijze, dat dit nooit misleidend zijn kan voor hem die deze taal heeft geleerd. Voor hen geldt de 19de psalm:
... de hemelen vertellen Gods eer en het uitspansel verkondigt zijner handen werk. De dag aan de dag stort overvloediglijk spraak uit en de nacht aan de nacht toont wetenschap. Geene spraak, en geene woorden zijn er, waar hunne stem niet wordt verhoord. Hun richtsnoer gaat uit over de ganse aarde, en hun redenen aan het einde der wereld; Hij heeft in dezelve een tent gesteld voor de zon....
In deze eenheid is de mens niet meer verdeeld. Zijn persoonlijke inhouden staan hem hier niet meer in de weg, waardoor het hem onmogelijk is geworden nog in zich zelf verdeeld en dus verduisterd te zijn.
Staat in de allermeeste gevallen de mens zich zelf niet in het licht?
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=D2AYHDXA
Reacties