de vrouw 1
Simon Petrus zeide tot hen: 'Laat Maria van ons weggaan, want vrouwen zijn het Leven niet waardig.' Jezus zeide: 'Ziet, ik zal haar leiden, zodat ik haar mannelijk maak, opdat ook zij een levende geest worde, gelijkend op u, mannen. Want iedere vrouw, die zich zal vermannen, zal ingaan tot het Koninkrijk der Hemelen.'
Welke Maria weten we niet. Een patriarchale waan van Petrus. De oerschuld waarmede de man de vrouw belast, terwijl deze toch tot aanschijn brengt in de wereld. De oude primitieve stem van het bloed. Maar Jezus spreekt en ontneemt de vrouw haar last en eeuwenoude opgelegde schuld. Hij plaatst haar naast de man en niet meer tegenover hem. Nog meer: Hij zal de vrouw vermannen en maken tot een levende geest, die daardoor binnengaan kan in het rijk van liefde en vreugde.
Wat zal hij tot haar zeggen? Zullen zijn woorden haar een nieuwe ziel geven? Woorden die haar geheel wakker maken en op doen staan en zelfstandigheid verlenen? De liefde zal haar hart binnengaan en deze zal niet patriarchaal noch matriarchaal zijn. Dit zal haar op heel wonderbare wijze verlichten, waardoor zij niet meer alleen vrouw is uit de zijde van Adam. Nee, zij zal in dit leven deel krijgen aan wat de ijdele man alleen als zijn voorrecht waande en het zal zijn alsof zij zich 'vermant'.
Deze man-vrouw zal de geest kennen die de kracht is van de 'andere oever', het generzijds van de vereniging man-vrouw. Daarin zal de vrouw meer zijn, evenals de man te dien opzichte leert kennen wat meer is dan man. En in het ongeziene Koninkrijk, zal het huwelijk plaatsvinden - in God verleend - dat geen mens vermag te scheiden.
Hierin ligt het geheim van de 'chymische Hochzeit', waarin de vereniging der tegenstellingen plaats vindt, de vereniging die een nieuw bewustzijn tot gevolg heeft, waardoor een incorruptibele kwaliteit ontstaat, juist omdat deze niet meer vatbaar voor tegenstellingen is.
Op deze weg blijkt ook de noodzakelijkheid van een diepe concentratie en de daaruit voortvloeiende meditatie met aandacht voor het ene. Dit laatste is niet eenvoudig, want er geschiedt gemakkelijk een afwijken in de aandacht, een 'weglopen' dat in het algemeen niet wordt toegeschreven aan de 'operator', maar aan de bijzondere substantie, waarin de vereniging geschiedt. Dit proces wordt ook in de alchemie weergegeven. De 'servus', de knecht, mag geen gelegenheid krijgen weg te vluchten en de verworven situatie daardoor in ellende doen verkeren. Het is een vereniging van het bewuste met het onbewuste, waardoor een 'Wandlungssubstantie' gevormd wordt, die zich als een ononderbroken levenskracht kenbaar maakt en die ook wel het verbindingsmiddel tussen geest en lichaam wordt genoemd. Het is alsof dan zowel in het bewustzijn als in het onbewuste een werkzaam randgebied is ontstaan waaraan zonder ophouden de levenskracht ontstroomt en waaruit de opvatting van het levenselixer en de steen der wijzen voortkwam.
Want als het onbewuste en het bewuste zich met elkander verenigen, vlieden ook de tegenstellingen. Het is alsof een innerlijke stagnatie is opgelost en een voortdurend doorstromen geschiedt vanuit de ziel, waarin de geest werkzaam is geworden en dat zich door niets meer laat tegenhouden.
Is het ook niet de weg - in de moderne psychologie - dat men zich het onbewuste weer moet herinneren om daardoor een eind aan de innerlijke belemmeringen en remmingen te maken? In zeer vele gevallen is het zieleleven geblokkeerd en in een verlamde toestand geraakt. Daarom wordt weleens op kunstmatige wijze een schok teweeggebracht of een conflicht dat 'inslaat' en in de innerlijke vertraging een nieuw bewegen brengt. Zo kan een woord van Jezus een vérstrekkende vernieuwing teweegbrengen in de ziel en hij acht Maria waarschijnlijk geschikt of gerijpt deze wedergeboorte te ondergaan.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
Welke Maria weten we niet. Een patriarchale waan van Petrus. De oerschuld waarmede de man de vrouw belast, terwijl deze toch tot aanschijn brengt in de wereld. De oude primitieve stem van het bloed. Maar Jezus spreekt en ontneemt de vrouw haar last en eeuwenoude opgelegde schuld. Hij plaatst haar naast de man en niet meer tegenover hem. Nog meer: Hij zal de vrouw vermannen en maken tot een levende geest, die daardoor binnengaan kan in het rijk van liefde en vreugde.
Wat zal hij tot haar zeggen? Zullen zijn woorden haar een nieuwe ziel geven? Woorden die haar geheel wakker maken en op doen staan en zelfstandigheid verlenen? De liefde zal haar hart binnengaan en deze zal niet patriarchaal noch matriarchaal zijn. Dit zal haar op heel wonderbare wijze verlichten, waardoor zij niet meer alleen vrouw is uit de zijde van Adam. Nee, zij zal in dit leven deel krijgen aan wat de ijdele man alleen als zijn voorrecht waande en het zal zijn alsof zij zich 'vermant'.
Deze man-vrouw zal de geest kennen die de kracht is van de 'andere oever', het generzijds van de vereniging man-vrouw. Daarin zal de vrouw meer zijn, evenals de man te dien opzichte leert kennen wat meer is dan man. En in het ongeziene Koninkrijk, zal het huwelijk plaatsvinden - in God verleend - dat geen mens vermag te scheiden.
Hierin ligt het geheim van de 'chymische Hochzeit', waarin de vereniging der tegenstellingen plaats vindt, de vereniging die een nieuw bewustzijn tot gevolg heeft, waardoor een incorruptibele kwaliteit ontstaat, juist omdat deze niet meer vatbaar voor tegenstellingen is.
Op deze weg blijkt ook de noodzakelijkheid van een diepe concentratie en de daaruit voortvloeiende meditatie met aandacht voor het ene. Dit laatste is niet eenvoudig, want er geschiedt gemakkelijk een afwijken in de aandacht, een 'weglopen' dat in het algemeen niet wordt toegeschreven aan de 'operator', maar aan de bijzondere substantie, waarin de vereniging geschiedt. Dit proces wordt ook in de alchemie weergegeven. De 'servus', de knecht, mag geen gelegenheid krijgen weg te vluchten en de verworven situatie daardoor in ellende doen verkeren. Het is een vereniging van het bewuste met het onbewuste, waardoor een 'Wandlungssubstantie' gevormd wordt, die zich als een ononderbroken levenskracht kenbaar maakt en die ook wel het verbindingsmiddel tussen geest en lichaam wordt genoemd. Het is alsof dan zowel in het bewustzijn als in het onbewuste een werkzaam randgebied is ontstaan waaraan zonder ophouden de levenskracht ontstroomt en waaruit de opvatting van het levenselixer en de steen der wijzen voortkwam.
Want als het onbewuste en het bewuste zich met elkander verenigen, vlieden ook de tegenstellingen. Het is alsof een innerlijke stagnatie is opgelost en een voortdurend doorstromen geschiedt vanuit de ziel, waarin de geest werkzaam is geworden en dat zich door niets meer laat tegenhouden.
Is het ook niet de weg - in de moderne psychologie - dat men zich het onbewuste weer moet herinneren om daardoor een eind aan de innerlijke belemmeringen en remmingen te maken? In zeer vele gevallen is het zieleleven geblokkeerd en in een verlamde toestand geraakt. Daarom wordt weleens op kunstmatige wijze een schok teweeggebracht of een conflicht dat 'inslaat' en in de innerlijke vertraging een nieuw bewegen brengt. Zo kan een woord van Jezus een vérstrekkende vernieuwing teweegbrengen in de ziel en hij acht Maria waarschijnlijk geschikt of gerijpt deze wedergeboorte te ondergaan.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
Reacties