de wil tot Liefde 1

Introductie.

Dit is dus t begin van n nieuw boek van Barend.
Niet meer vanuit t Thomas Evangelie, maar algemene bespiegelingen over het leven van hem, in de eerste tekst wordt al duidelijk hoe ze ontstaan zijn.
Ander boek maar zeker dezelfde beZieling. :)))
Hoop dat t je iets mag geven.
Dit boek heet de Hermiet en is uitgegeven door uitgeverij Synthese.
Zie dat beide boeken op t moment heeel goedkoop zijn, iets meer dan 5 euro, das toch de moeite waard om ze aan te schaffen. :)))



De geschriften waarover ik in het werkplan heb gesproken, zal ik de vorm geven van brieven die kunnen heten: brieven aan mijzelf en anderen. Dat wil niet zeggen dat ik met mijn hele 'hebben en houwen' tot u kom, want daar gaat het niet om. 'Hebben en houden' is juist waarvan we ons los moeten maken als we ermee instemmen de moeilijke maar zeer vruchtbare weg te gaan die tot de ware grond voert waarin wij geworteld zijn en die niet aan de wereld, niet aan de aarde en ook niet aan een ander toebehoort, maar alleen aan onszelf. Want wat kan ons nader zijn dan onze eigen oorsprong, die een onuitputtelijk leven is van de zuiverste kwaliteit, stralend en lichtend en waar we geen andere naam voor hebben dan God. Reeds Jan Luijken was geschokt door deze ontdekking als hij zegt: 'Zodat ik u bevond te zijn, o God, de grond van mijnen grond'.

Het is iets groots dat een ieder mens beleven kan en dat toeneemt naarmate de ruimte in zijn ziel groter wordt. Jung zegt dat je een dergelijke weg gaat alleen uit nood, om aan de ellenden van het leven te ontkomen. Maar dat zou zeer eenzijdig zijn. Is het niet mogelijk dat we hem herkennen? Zoals we iets echts herkennen, iets waarachtigs waarin geen enkele bedreiging is, geen enkele valstrik, geen enkele teleurstelling en beperking. Iets waarin en waartoe we met het grootste vertrouwen kunnen leven? Een bestemming die ons niet bedriegt?

Er wordt gezegd dat zeer weinigen het willen. Ik weet het niet, begrijp het niet en geloof het niet. Wat komt het erop aan? Deze dingen wil je niet omdat een ander het ook doet. Die wil je 'ja of nee', al was je de enige mens in de hele wereld. Natuurlijk is het wèl te begrijpen. Wie zou zulk een abstract punt als levenskiem van het zelf willen? Wie het voor serieus houden aandacht te hebben voor de geestesvonk die als een dwaallichtje door de wervelingen van het leven is opgenomen geweest en tenslotte zich heeft verankerd in de ziel van een mens, een aardse mens? Dat eeuwig zwevende vonkje uit onsterfelijke bron, er naar snakkend wortel te kunnen schieten in het verborgen, het innerlijke leven, in de ziel die hier niet lichamelijk wordt bedoeld en niet werkelijk aan een mens wordt toegeschreven?
Wat wij als ziel leren wat als met 'wetenschappelijkheid te kennen wordt nagestreefd, is de animale ziel waarin de noden van het lichaam tot uiting komen en waaraan de mensen rusteloos geneigd zijn te gehoorzamen op straffe van allerlei ellende als je daaraan niet voldoet.

En toch is er in ieder mens een fierheid die niet langer met zich laat sollen en zich door louter lichamelijke voldoeningen als gevolg dezer noden niet laat vertroetelen en tiranniseren, tot groot onbegrip van de machtige vertroetelaar die zich van heel andere zijde zal laten kennen als we ons niet aan hem onderwerpen. Deze uiterst zelfingenomen macht is niet verblind door de kracht van zijn eigen waan en leugen, wel nee, hij heeft eenvoudig geen ogen om te zien en geen oren om te horen en vindt alle geestelijke zaken alleen maar onzin, misleiding en bedrog terwijl hij zichzelve gaarne voor een goed, de al-ene, laat verklaren als hij hoort dat mensen die al-ene zouden willen en liefhebben en geloven.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden