alleen maar nu

Als we het zo eens zouden kunnen ervaren, er is geen ander moment dan nu.
Dat er geen enkel verlangen meer zou zijn naar wat dan ook in de toekomst of angst over de toekomst of spijt over t verleden, verlangen naar t verleden. Of je toekomst veilig stellen op alle mogelijke manieren, of plannen. Alles vastzetten, beelden over toen en straks.
Als er alleen nu was, en het in dat nu vervuld zou zijn?
Zou toch geweldig zijn.
Dan zouden we toch vrij zijn?
Totaal dat nu omarmen, je hiermee laten vullen wat nu is.
Er is niet meer dan dit, er is alleen maar nu.
We kunnen de tijd niet versnellen en ook niet terughalen wat geweest is.
Er is alleen maar nu, en dat nu kan boordevol leven zijn.

Gewoon voelen wat nu is. Jezelf in de gaten krijgen hoe eventueel je gedachten je in de greep hebben. Niet in dat nu willen zijn, voortdurend bezig zijn in toekomst en verleden.
Je gedachten doorzien en zo ontmaskeren. De spelletjes die met je gespeeld worden?
Want je bent veel meer dan je gedachten die vanuit allerlei gronden, achtergronden gevoed worden.
Je bent bewustzijn, puur bewustzijn.
Maar dat Bewustzijn kun je alleen maar ervaren in dat nu.
Dat bewustzijn kan je vervullen, en uiteindelijk ook inlichten in dit nu over dat wat werkelijk is. Wat werkelijk nodig is, wat het moment werkelijk vraagt, wat werkelijk nu leeft, levend is.
Dan kun je in de Eeuwigheid leven, in het eeuwige nu, in Verbinding met de stroom. Alles zal zich dan in volledige perfectie ontvouwen, uitvouwen, ont-wikkelen. Dan blijf je afgestemd op de Stroom, waar de Stroom maar heen wil.


Kagib

En de uitgesproken woorden