de Bergrede 2
Wat ons in staat stelt in ons bewustzijn deel te krijgen aan dit verlichte randgebied in onze ziel is veeleer een stilte te beoefenen die ons aanvankelijk als 'niets' voorkomt en waarin het luide denken niet alleen verstilt, maar ook het driftleven, waardoor ons gemoed gekenmerkt wordt, tot kalmte wordt gebracht. Het is of het lichamelijk leven, met de bijbehorende ziel, aanzienlijk op de proef wordt gesteld. En daar dat niets-gevoel, dat de entree der stilte is, geen enkele belofte inhoudt voor het lichaam en de 'Nephesh' (de animale ziel) duurt het niet zo lang of er heeft een reactie plaats op de stilte die wij beogen, een reactie die onze goede voornemens wil verijdelen. Deze reacties hebben de angst tot grondtoon, want wat is nu 'Niets'? Dit is oorzaak dat het lichaam met zijn overdreven zucht tot zelfbehoud alles in het werk stellen zal om aan dat 'Niets' te ontkomen.
De kracht van de geest komt, naarmate zijn vastberadenheid groter wordt, tenslotte de overwinning toe. Dit is alleen mogelijk indien wij aan onze geest een realiteit leren toekennen (tegenwoordigheid van geest) die groter, sterker en lichter is dan iedere andere werkelijkheid. Het is n.l. of zich in de diepe innerlijke stilte een onverstoorbaarheid kenbaar maakt die uit een geheel onpersoonlijke objectieve kracht bestaat. Zij doet zich uit het 'Niets' als een werkelijkheid voor en is volkomen van onze belangensfeer, zowel lichamelijk als persoonlijk, vrij en onafhankelijk.
Wat het ook is dat ons zou kunnen binden aan geld of goed, aan mensen of dieren en welke vegetaties ook, het is deze kracht, deze geestelijke substantie die zichzelf vorm verschaft en waaraan ieder besef van bezit, verdienste of oordeel vreemd is. Niettemin is deze individualiteit ons zozeer eigen, zo ongelooflijk na, dat het niet te zeggen is. Zo na als het licht de vlam.
Deze innerlijke 'objectieve' gestalte is geheel uit zichzelve voortgekomen en neemt de plaats van ons zelf in. Dit geschiedt eenvoudig en is daardoor in zijn vrije objectiviteit geen ander meer. Er is eigenlijk nergens meer een ander. Het is enerzijds een volkomen verlorenheid en anderzijds een tegelijk opgenomen worden in de levenseenheid, maar het ik dat gevonden wordt als het zelf, is niet meer iets aparts.
Zo iemand u op de linkerwang slaat, keer hem ook de rechter toe.
Dit is niet uit een misselijk makende zoetsappigheid gezegd. De godsliefde laat de mens vrij het kwade te doen. Daardoor en daarom is de godsliefde zo treffend en zo voornaam. Ik had bijna gezegd: aristocratisch, omdat dit woord bevoegdheid betekent. In de praktijk betekent dit het volgende: Indien een ziekte of zonde u treft, geef haar de vrijheid u nog zieker te maken. Ge laat dan de ziekte een kracht kennen die haar niet bestrijdt en op geen enkele wijze een tegenstelling met haar schept. Een kracht die haar opvangt en haar niet onder enige dwang of spanning plaatst. Er is geen spoor van paniek, van dreiging, geen angst voor de dood en geen machteloosheid. Er is slechts een kracht Gods tot al het geschapene, de kracht der godsliefde die geen oordeel kent, geen enkel gezag, maar eenvoudig een uiterst heilzame, liefdevolle en genezende omstandigheid is.
Zij is aldoordringend en van een licht, waar alle duisternis als een schaduw voor moet wijken. Want ziekten en zonden zijn in het bewustzijn geen ware werkelijkheden, maar slechts weerspiegelingen en onwaarachtigheden.
De vrije liefde Gods lost ze op in het bewustzijn en behoedt het bewustzijn, doordringt het, verruimt het en vervult het met zichzelve, zodat het doordringt tot in het uitgestrekte rijk van de ziel en alle on- en onderbewustheid helder en louter maakt. Het is deze godsliefde die het oog in ons verlicht en schouwend maakt.
In deze ervaring ontdekt de mens wie en wat hij is. Zijn lichaam is van vlees en bloed en behoort de aarde, maar het innerlijk oog als de kaars die zijn lichaam verlicht, stelt hem in staat in onzegbare diepten te schouwen.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
De kracht van de geest komt, naarmate zijn vastberadenheid groter wordt, tenslotte de overwinning toe. Dit is alleen mogelijk indien wij aan onze geest een realiteit leren toekennen (tegenwoordigheid van geest) die groter, sterker en lichter is dan iedere andere werkelijkheid. Het is n.l. of zich in de diepe innerlijke stilte een onverstoorbaarheid kenbaar maakt die uit een geheel onpersoonlijke objectieve kracht bestaat. Zij doet zich uit het 'Niets' als een werkelijkheid voor en is volkomen van onze belangensfeer, zowel lichamelijk als persoonlijk, vrij en onafhankelijk.
Wat het ook is dat ons zou kunnen binden aan geld of goed, aan mensen of dieren en welke vegetaties ook, het is deze kracht, deze geestelijke substantie die zichzelf vorm verschaft en waaraan ieder besef van bezit, verdienste of oordeel vreemd is. Niettemin is deze individualiteit ons zozeer eigen, zo ongelooflijk na, dat het niet te zeggen is. Zo na als het licht de vlam.
Deze innerlijke 'objectieve' gestalte is geheel uit zichzelve voortgekomen en neemt de plaats van ons zelf in. Dit geschiedt eenvoudig en is daardoor in zijn vrije objectiviteit geen ander meer. Er is eigenlijk nergens meer een ander. Het is enerzijds een volkomen verlorenheid en anderzijds een tegelijk opgenomen worden in de levenseenheid, maar het ik dat gevonden wordt als het zelf, is niet meer iets aparts.
Zo iemand u op de linkerwang slaat, keer hem ook de rechter toe.
Dit is niet uit een misselijk makende zoetsappigheid gezegd. De godsliefde laat de mens vrij het kwade te doen. Daardoor en daarom is de godsliefde zo treffend en zo voornaam. Ik had bijna gezegd: aristocratisch, omdat dit woord bevoegdheid betekent. In de praktijk betekent dit het volgende: Indien een ziekte of zonde u treft, geef haar de vrijheid u nog zieker te maken. Ge laat dan de ziekte een kracht kennen die haar niet bestrijdt en op geen enkele wijze een tegenstelling met haar schept. Een kracht die haar opvangt en haar niet onder enige dwang of spanning plaatst. Er is geen spoor van paniek, van dreiging, geen angst voor de dood en geen machteloosheid. Er is slechts een kracht Gods tot al het geschapene, de kracht der godsliefde die geen oordeel kent, geen enkel gezag, maar eenvoudig een uiterst heilzame, liefdevolle en genezende omstandigheid is.
Zij is aldoordringend en van een licht, waar alle duisternis als een schaduw voor moet wijken. Want ziekten en zonden zijn in het bewustzijn geen ware werkelijkheden, maar slechts weerspiegelingen en onwaarachtigheden.
De vrije liefde Gods lost ze op in het bewustzijn en behoedt het bewustzijn, doordringt het, verruimt het en vervult het met zichzelve, zodat het doordringt tot in het uitgestrekte rijk van de ziel en alle on- en onderbewustheid helder en louter maakt. Het is deze godsliefde die het oog in ons verlicht en schouwend maakt.
In deze ervaring ontdekt de mens wie en wat hij is. Zijn lichaam is van vlees en bloed en behoort de aarde, maar het innerlijk oog als de kaars die zijn lichaam verlicht, stelt hem in staat in onzegbare diepten te schouwen.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
Reacties