5-9-41 vrijdagochtend

Ik voel me nu net als iemand die herstellende is van een zware ziekte.
Nogal licht in het hoofd en wankel op de beentjes. Het was wel bar gisteren.
Ik geloof dat ik niet eenvoudig genoeg leef, innerlijk.
Misschien identificeer ik me ook teveel met alles wat ik lees en studeer.
Ik moet echt een beetje eenvoudiger worden. Me iets meer laten leven.
Niet nu al resultaten willen zien van mijn leven.
M'n remedie weet ik nu. Ik moet maar ineenhurken in een hoekje op de grond en zo in elkaar gedoken luisteren naar wat er binnenin me is.
Met denken kom ik er nooit uit. Denken is een mooie en trotse bezigheid in je studie, maar uit moeilijke gemoedsgesteldheden kun je, je niet 'heraus' denken. Dan moet er iets anders gebeuren. Dan moet je, je passief maken en luisteren.
Weer contact vinden met een klein stukje eeuwigheid.

vrijdagavond
Alles is weer weggeebd. Ik ben zo vredig en rustig als ik, naar het me lijkt, in jaren niet geweest ben. Het is of ik mezelf en alles weer in normale proporties zie. En ik sta sterker dan ooit tevoren, omdat ik erzelf doorheen gekomen ben. Ik ben weer zo wijd en ruim van binnen. En zo pretentieloos. Zo verdroomd, zonder geweldig eisen aan mezelf te stellen. Ingeordend in de hele kosmos.
Ja het is waar, ik voel me gelukkig nu en dat ondanks alles en ondanks iedereen. Helemaal van binnenuit, vanuit mezelf. Het is of ik weer bij mezelf teruggekomen ben en het is hier ook het beste.

Etty Hillesum

Reacties

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS

BEET VAN BEWUSTZIJN