8-12-41 doorlichten
Ik heb bij mensen wel eens het gevoel, of ze te massief zijn, ze me het uitzicht op iets benemen, een gevoel, ze van me af te willen duwen. Wat verwacht je voor een uitzicht, als je al het substantiele om je heen wegduwt? Verwacht je daar dan de echte werkelijkheid? Niet het substantiele wegduwen, maar er doorheenkijken, het zo doorbelichten met je begrip, dat het transparant wordt en de daarachterliggende werkelijkheid opduikt. Niet wegduwen, omdat je dan in het luchtledige komt, maar doorlichten.
Zo ook, als je zult willen schrijven. Je hebt nergens voor jezelf een houvast aan de concrete dingen in deze dagelijkse werkelijkheid, je gaat er aan voorbij, omdat je op zoek bent naar een andere werkelijkheid, maar die weg gaat alleen maar door de substantiele, grijpbare, realiteit. Als je die verwaarloost, tuimel je op een gegeven moment in het luchtledige en mis je je houvast. En sta je daar soms opeens als een dronken dwaas.
Etty Hillesum
Zo ook, als je zult willen schrijven. Je hebt nergens voor jezelf een houvast aan de concrete dingen in deze dagelijkse werkelijkheid, je gaat er aan voorbij, omdat je op zoek bent naar een andere werkelijkheid, maar die weg gaat alleen maar door de substantiele, grijpbare, realiteit. Als je die verwaarloost, tuimel je op een gegeven moment in het luchtledige en mis je je houvast. En sta je daar soms opeens als een dronken dwaas.
Etty Hillesum
Reacties