Niets

Waarom hebben mensen moeite met"niets"?

Ligt de kern er niet in dat de mens zo geprogrammeerd is?
Dat het ons met de paplepel ingegoten is dat je iets moet zijn?
Vanaf de geboorte en dan verder en verder, van generatie op generatie.
Dat we gewoon in eerste instantie niet beter weten?
En juist omdat we altijd iets moeten zijn, moeten doen, behoren te doen, wordt niets iets heel gevaarlijks, confronterends, want we associeren niets met leegte.
Dat is toch de accu waar deze wereld op, om draait het iets zijn.
Wat dit dan ook is, waar je dit dan ook in vindt.
Liefste dat het past. Dat je past in/binnen het spel dat de anderen spelen. Maar och de tegenbeweging vervuld ook wel al is t dan soms wat onzekerder. Ook daarmee kun je helemaal vol zijn.
Al die programma's willen niet verdwijnen daar komt het op neer.
Al die programma's die om voorrang vechten in ons denken.
Omdat we Het nog niet gevonden hebben, kunnen die programma's hun programma uitzenden, doorzenden, ons bepalen, verstrikken, verwarren. Al die stemmetjes die in ons spreken.
En al die stemmetjes zeggen, niets, das niks.
Niets das saai, dan ben je niks, en niks zijn is heel onzeker.
Zoveel waarmee het ego zich kan vullen om maar niet niets te hoeven zijn, om maar iets te zijn.

Het kan een begin van een ommekeer zijn, als werkelijk als een Lichtflits dwars door alles heen kan dringen, door alle programma's heen, dat je niets mag zijn. Dat je niets hoeft te doen, niet altijd klaar hoeft te staan, dat je slechts hoeft te Zijn.
Als dit Licht, het Zijn, het Bewustzijn dan werkelijk je geraakt heeft, dan kan dit het begin zijn van ontmaskering. Het vrijmaken van al die programma's waarmee je vol zit, waarmee je geprogrammeerd bent. Dan durf je meer en meer ruimte te maken om bv gewoon even bij jezelf te Zijn, in het niets te zijn, niets te doen. Je hart hiervoor open stellen, het niets door je heen laten stromen.
Dan mag je misschien ervaren dat dit niets, alles is.
Dat het in dit niets helemaal vervuld is.

Het is aan ieder om in zichzelf te kijken.
Waarmee ben ik geprogrammeerd, waar word ik door geleefd?
En dan in jezelf toe te laten, dit is niets.
Een totale ommekeer misschien in je denken, in je beleven van het leven.
Maar het leven is niets, vergaat weer tot stof als het niet vervuld is met het Niets dat alles is.
Als we niet tot dit Niets komen, is er niets nieuws onder de zon. Dan spelen we allemaal op allerlei manieren in allerlei vormen hetzelfde spel.
Maar in verbinding met het Niets dat Alles is, gaat er een geheel nieuw Spel in gang. Een Vrij spel, een waar Liefdesspel, een vreugdespel. Een Spel in eenheid, in verbondenheid met alles en iedereen. Zonder verlangens. Zonder verlangen naar compensatie of bevestiging. Gewoon Zijn, gewoon Niets zijn, je door het Niets laten vervullen.


Kagib

En de uitgesproken woorden