12-6-42 zo binnen zo buiten

En nu schijnt het erdoor te komen dat de joden niet meer in groentewinkels mogen komen, dat ze hun fietsen moeten inleveren en niet meer in de tram mogen, en 's avonds na 8 uur binnen. Wanneer ik me over die maatregelen gedeprimeerd voel, zoals vanochtend, toen ze even als een loden dreiging me trachtten te verstikken, dan gaat het toch niet om die maatregelen. Dan is er alleen maar een grote treurigheid in me en die zoekt dan stof om zich heen om zichzelf aan te bewijzen. En een onprettige les die ik zou moeten geven boezemt me dan net zoveel angst en beklemming in als de ergste maatregel van mijn bezettingsmacht. Het zijn nooit de dingen van buiten, het is altijd het gevoel in me, gedeprimeerdheid, onzekerheid of wat ook, die aan de uiterlijke dingen het treurige of dreigende aanschijn geeft. Het werkt bij mij altijd van binnen naar buiten, nooit van buiten naar binnen. Meestal slaan de dreigendste maatregelen - en het zijn er nogal wat tegenwoordig - te pletter tegen mijn eigen innerlijke zekerheid en vertrouwen, en, verwerkt in mij, verliezen ze veel van hun dreiging.

Etty Hillesum

Reacties

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE