17-6-42 een geheel
Ik geloof, dat ik langzamerhand mezelf begin aan te passen bij mezelf, hoe duister dit ook moge klinken. Er rennen niet meer delen van mezelf als hollende paarden vooruit, en slaan niet meer stukken en gedachtes plotseling uit het grote verband, het is of alle delen zich steeds hechter samentrekken om de kern en of alles samen in een en hetzelfde rythme voorwaarts gaat.
De bezielende kracht, die vanuit mijn middelpunt uitgaat, bereikt ook langzamerhand de verst naar buiten gelegen peripherieen, hier begint zich langzaam de kring te sluiten, vooral na zo een paar dagen van inzinking, voel ik dat dubbel sterk. Een sterk levensgevoel en een levensliefde, die steeds gelijkmatiger over het hele wezen verdeeld raakt en ook de kleinste dagelijkse handelingen doortrekt.
Etty Hillesum
De bezielende kracht, die vanuit mijn middelpunt uitgaat, bereikt ook langzamerhand de verst naar buiten gelegen peripherieen, hier begint zich langzaam de kring te sluiten, vooral na zo een paar dagen van inzinking, voel ik dat dubbel sterk. Een sterk levensgevoel en een levensliefde, die steeds gelijkmatiger over het hele wezen verdeeld raakt en ook de kleinste dagelijkse handelingen doortrekt.
Etty Hillesum
Reacties