17-9-42 harten lezen

Wat is de innerlijke nood van jouw schepselen op deze aarde groot, mijn God.
Ik dank je ervoor dat je zoveel mensen met hun innerlijke noden naar mij toe laat komen. Ze zitten rustig en argeloos met me te praten en opeens breekt het dan naakt naar buiten, hun nood. En opeens zit daar dan een stukje mens dat wanhopig is en niet weet hoe te moeten leven. En nu beginnen pas de moeilijkheden voor mij. Het is niet voldoende om alleen maar jou te prediken, mijn God, om jou op te graven in de harten van anderen. Men moet de weg tot jou in de ander vrij maken, mijn God, en daarvoor moet men een groot kenner van het menselijk gemoed zijn. Ik dank je dat je me de gave hebt gegeven in anderen te kunnen lezen. Mensen zijn soms net voor me als huizen waarvan de deuren open staan. Ik loop naar binnen en dwaal door de gangen en kamers en ieder huis is weer een beetje anders ingericht en toch zijn ze allemaal weer hetzelfde en ieder huis zou men moeten maken tot een gewijde woning voor jou, mijn God. En ik beloof je, ik beloof je, ik zal in zoveel mogelijk huizen woning en onderdak zoeken voor jou, mijn God.

Etty Hillesum

Reacties

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE