17-9-42 Westerbork
Ik wilde dat ik het alles in woorden kon bewaltigen, die twee maanden tussen dit prikkeldraad, die de intensiefste en rijkste maanden uit mijn leven waren en die zulk een bevestiging waren voor de laatste en hoogste waarden uit mijn leven. Ik heb het zo liefgekregen, dat Westerbork en ik heb er heimwee naar. En als ik daar insliep op mijn smalle brits had ik heimwee naar het bureau, waarachter ik nu zit te schrijven.
Ik ben je er dankbaar voor, mijn God, dat je mijn leven op iedere plek waar ik ben zo mooi maakt dat ik er heimwee naar heb wanneer ik er weer vandaan ben. Maar het maakt het leven soms wel zwaar en moeilijk. Zie je, nu is het over half 2, in de barak gaat het licht uit, ik vind dat ik nu naar bed moet gaan. 'Patiënte moet een rustig leven leiden'staat er in het indrukwekkende attest. En dan moet ik rijst eten en honing en nog meer van die sprookjesachtige dingen.
Etty Hillesum
Ik ben je er dankbaar voor, mijn God, dat je mijn leven op iedere plek waar ik ben zo mooi maakt dat ik er heimwee naar heb wanneer ik er weer vandaan ben. Maar het maakt het leven soms wel zwaar en moeilijk. Zie je, nu is het over half 2, in de barak gaat het licht uit, ik vind dat ik nu naar bed moet gaan. 'Patiënte moet een rustig leven leiden'staat er in het indrukwekkende attest. En dan moet ik rijst eten en honing en nog meer van die sprookjesachtige dingen.
Etty Hillesum
Reacties