22-9-42 rijk leven

Hoe komt het toch dat, dat met prikkeldraad omrasterde stukje heidegrond, waar zoveel mensenlot en lijden aan en doorspoelde, als bijna liefelijk in mijn herinnering is achtergebleven? Hoe komt het dat mijn geest daar niet verduisterd, maar veeleer verlicht en verhelderd is? Ik heb er iets gelezen van deze tijd, die me niet zinloos lijkt.
Tussen mijn schrijvers en dichters en bloemen aan dit bureau heb ik het leven zo lief gehad. En daar tussen de barakken, vol opgejaagde en vervolgde mensen, heb ik de bevestiging gevonden van mijn liefde voor dit leven. Het leven in die tochtige barakken stond in geen enkele tegenstelling tot het leven in deze beschutte, rustige kamer. Ik ben geen moment afgesneden geweest van een leven dat zogenaamd voorbij was, er was één grote zinrijke continuïteit. Hoe zal ik dat alles nog eens moeten beschrijven? Zo, dat anderen kunnen navoelen hoe mooi en levenswaard en rechtvaardig, ja rechtvaardig, het leven eigenlijk is.

Etty hillesum

Reacties

piet stuitje zei…
..."er was een grote zinrijke continuiteit"

Etty kon zeggen : "Dit nu is het eeuwige leven,dat zij U kennen de enige waarachtige God en Jezus Christus die Gij gezonden hebt"


piet

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS

BEET VAN BEWUSTZIJN