10-7-43 brieffragment
Tienduizenden zijn er van deze plek weggegaan, gekleden en ongekleden, ouden en jongen, zieken en gezonden - en ik kan verder leven en werken en blijmoedig zijn. Nu zullen m'n ouders ook van deze plek moeten vertrekken, als het door een wonder niet deze week is, dan toch zeker volgende.
Dit willen mensen niet erkennen: dat men op een gegeven ogenblik niet meer kan doen, alleen nog maar zijn en aanvaarden. En met dat aanvaarden ben ik al heel lang geleden begonnen, maar men mag dat alleen voor zichzelf en niet voor anderen. En daarom is het zo wanhopig moeilijk op het ogenblik voor me hier. Moeder en Mischa willen nog steeds wat doen, de hele wereld op zijn kop zetten en ik sta daar volkomen machteloos tegenover. Ik kan niets doen, ik heb nooit iets kunnen doen, ik kan alleen maar de dingen op me nemen en lijden. Daarin ligt m'n kracht en het is een grote kracht. Maar voor mezelf, niet voor anderen.
Dit is de laatste brief die ik voorlopig schrijven mag. Vanmiddag worden dus onze persoonsbewijzen afgenomen, dan worden we Kampinsasse. Nu dus een beetje geduld hebben met bericht van mij.
Etty Hillesum
Dit willen mensen niet erkennen: dat men op een gegeven ogenblik niet meer kan doen, alleen nog maar zijn en aanvaarden. En met dat aanvaarden ben ik al heel lang geleden begonnen, maar men mag dat alleen voor zichzelf en niet voor anderen. En daarom is het zo wanhopig moeilijk op het ogenblik voor me hier. Moeder en Mischa willen nog steeds wat doen, de hele wereld op zijn kop zetten en ik sta daar volkomen machteloos tegenover. Ik kan niets doen, ik heb nooit iets kunnen doen, ik kan alleen maar de dingen op me nemen en lijden. Daarin ligt m'n kracht en het is een grote kracht. Maar voor mezelf, niet voor anderen.
Dit is de laatste brief die ik voorlopig schrijven mag. Vanmiddag worden dus onze persoonsbewijzen afgenomen, dan worden we Kampinsasse. Nu dus een beetje geduld hebben met bericht van mij.
Etty Hillesum
Reacties