verdriet

Slechts dat kan ons raken, pijn doen, wat verbinding met ons heeft, wat nog gezien wil worden, zichtbaar wil worden, opgelost wil worden.
Verdriet kan heel louterend zijn, als je het toelaat, al zijn er natuurlijk ook vele vormen van verdriet. Het kan ook wakker worden als het ego niet krijgt wat ie wil, teleurgesteld is, verwachtingen had etc.
Maar hoe dan ook, verdriet onderdrukken heeft geen zin.
Het gaat om bewust hierin te zijn.
Het toelaten, tot je laten spreken, in het uiten, wat de grond, wat de wortel is van dit verdriet.
Van waaruit is dit verdriet ontstaan, van waaruit wordt t wakker?

Uiteindelijk kan t ongelooflijk bevrijdend worden, als er een intens verdriet komt om deze wereld. Dat je in niets meer kunt vluchten, alle vluchtwegen afgesloten zijn.
Dan kun je eigenlijk in dit verdriet de uitkomst, de uitweg aanroepen, oproepen. Van daaruit tot overgave komen, in een het echt niet meer weten. Totaal machteloos en wanhopig in de situatie staan.
Een oproepen van iets wat veel groter is dan jij, en je dan misschien in eerste instantie zal vertroosten, een stukje vrede geven. Daarnaast als je open hiervoor staat een stuk begrip, inzicht waardoor misschien al het verdriet mag verdwijnen. Een nieuwe weg opgaan, met geheel nieuwe mogelijkheden.
Maar ja, zo'n verdriet is er echt niet altijd. Er is ook verdriet uit zelfmedelijden. Dat is niet echt bevrijdend als je hierin blijft steken. Als je blijft jammeren, wat is t leven erg, maar je niet echt opent voor de oplossing, voor inzicht voor Licht.
Het komt eropneer, er is eigenlijk geen eenduidig antwoord.
Zoveel vormen van verdriet en echt niet alles bevrijdend of een poging van het Heelal ons weer tot eenheid te brengen. Om ons te laten versmelten met de Eeuwige Liefde.
Het belangrijkste is om in jezelf te kijken, in de durf dat het Licht hierop mag schijnen. Wat is de betekenis van jouw verdriet, wat is de wortel, de grond, de oorzaak.
Zo kan de oorspronkelijke Liefde zeker zijn werking tonen.


Kagib

En de uitgesproken woorden