7-10-73 de top
Het was een van die bergregens die drie of vier dagen duren en koeler weer met zich meebrengen. De aarde was zwaar en doorweekt en de bergpaden waren glibberig: kleine beekjes stroomden langs de steile hellingen naar beneden en op de terrasvormige velden lag het werk stil. De bomen en de theeplantages waren loom van de damp; de zon had al een week niet geschenen en het begon behoorlijk kil te worden.
In het noorden lagen de bergen met hun gigantische besneeuwde toppen. De vlaggen op de tempels waren zwaar van de regen; ze hadden hun glans verloren, hun vrolijke kleuren die wapperden in de wind. Het bliksemde en het geluid van de donder plantte zich voort van vallei tot vallei; een dikke mist maakte de scherpe lichtflitsen onzichtbaar.
De volgende morgen was de hemel helder blauw, zacht en de hoge toppen, stil en tijdloos, werden door de vroege ochtendzon verlicht. Tussen het dorp en de hoge bergen lag een diepe vallei; zij was met blauwe mist gevuld. Recht voor je, verhief de op twee na hoogste top van de Himalaya zich hoog in de lucht. Je kon hem bijna aanraken, maar hij was vele kilometers verwijderd: je vergat de afstand, want hij was daar, in al zijn majesteit, zo volslagen zuiver en onmetelijk.
Later in de ochtend was hij verdwenen achter de donker wordende wolken van de vallei. Slechts in de vroege ochtend liet hij zich zien om een paar uur later te verdwijnen. Geen wonder dat de ouden in deze bergen, de donder en de wolken hun goden zagen. Het goddelijke van hun leven was de gelukzaligheid die achter deze ongenaakbare sneeuw verborgen lag.
Al het zoeken en vinden is onbetekenend tenzij je geest vrij is van conditioneringen; die vrijheid is de eerste en laatste stap, en gehoorzaamheid aan welke autoriteit op spiritueel gebied dan ook betekent dat je gevangen raakt in illusie en handelen waaruit smart voortvloeit. Er is geen pad naar waarheid, historisch, of religieus. Het kan niet worden ervaren of gevonden door dialektiek; het is niet te vinden in voortdurend veranderende meningen en vormen van geloof. Je zult erop stuiten als de geest vrij is van alles wat zij heeft geconstrueerd. die majestueuze top is eveneens het wonder van het leven.
Krishnamurti
In het noorden lagen de bergen met hun gigantische besneeuwde toppen. De vlaggen op de tempels waren zwaar van de regen; ze hadden hun glans verloren, hun vrolijke kleuren die wapperden in de wind. Het bliksemde en het geluid van de donder plantte zich voort van vallei tot vallei; een dikke mist maakte de scherpe lichtflitsen onzichtbaar.
De volgende morgen was de hemel helder blauw, zacht en de hoge toppen, stil en tijdloos, werden door de vroege ochtendzon verlicht. Tussen het dorp en de hoge bergen lag een diepe vallei; zij was met blauwe mist gevuld. Recht voor je, verhief de op twee na hoogste top van de Himalaya zich hoog in de lucht. Je kon hem bijna aanraken, maar hij was vele kilometers verwijderd: je vergat de afstand, want hij was daar, in al zijn majesteit, zo volslagen zuiver en onmetelijk.
Later in de ochtend was hij verdwenen achter de donker wordende wolken van de vallei. Slechts in de vroege ochtend liet hij zich zien om een paar uur later te verdwijnen. Geen wonder dat de ouden in deze bergen, de donder en de wolken hun goden zagen. Het goddelijke van hun leven was de gelukzaligheid die achter deze ongenaakbare sneeuw verborgen lag.
Al het zoeken en vinden is onbetekenend tenzij je geest vrij is van conditioneringen; die vrijheid is de eerste en laatste stap, en gehoorzaamheid aan welke autoriteit op spiritueel gebied dan ook betekent dat je gevangen raakt in illusie en handelen waaruit smart voortvloeit. Er is geen pad naar waarheid, historisch, of religieus. Het kan niet worden ervaren of gevonden door dialektiek; het is niet te vinden in voortdurend veranderende meningen en vormen van geloof. Je zult erop stuiten als de geest vrij is van alles wat zij heeft geconstrueerd. die majestueuze top is eveneens het wonder van het leven.
Krishnamurti
Reacties
Ja