25-10-61 gevoeligheid en verfijning

Gevoeligheid is iets heel anders dan verfijning; gevoeligheid is volledig, verfijning altijd partieel. Er bestaat geen gedeeltelijke gevoeligheid, ze is de gesteldheid van je hele wezen, van het totale bewustzijn, of ze is er helemaal niet. Ze kan niet beetje bij beetje vergaard worden; ze valt niet te cultiveren; ze is niet het gevolg van ervaring en denken, ze is geen emotionele gesteldheid. Ze heeft de kwaliteit van nauwkeurigheid, zonder de bijbetekenis van romantiek en fantasie. Alleen de sensitieve kan het feitelijke onder ogen zien zonder te vluchten in allerlei conclusies, meningen en waardebepalingen.
Deze gevoeligheid is ontdaan van alle genot en kent dus de soberheid, niet die van het verlangen en de wil, maar van zien en begrijpen.

In verfijning steekt genot; ze hangt samen met opvoeding, cultuur en milieu. De weg van de verfijning is zonder einde; ze is het product van keuze, conflicten en pijn en er is altijd iemand die kiest en die verfijnt, de keurmeester. En dus zijn er altijd conflicten, tegenstrijdigheden en pijn. Verfijning leidt tot isolement, tot zichzelf afsluitende afzijdigheid, tot de afgescheidenheid die door intellect en kennis in het leven wordt geroepen. Verfijning is een egocentrische activiteit, hoe esthetisch en moreel verlicht ze ook is. Het proces van verfijning geeft grote bevrediging, maar geen vreugde van enige diepte; het is oppervlakkig en onbeduidend, zonder veel betekenis.
Gevoeligheid en verfijning zijn twee verschillende dingen; de ene voert naar de isolerende dood, de andere naar leven zonder einde.

Krishnamurti

Reacties

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS