wachten op een wonder uit roman de Golem

Het wachten op een wonder. Kent u dat niet? Nee? Maar dan bent u een heel, heel arm mens. Wat kennen toch maar weinigen dit? Ziet u, dat is ook de reden, waarom ik nooit uitga en met niemand omga. Ik had vroeger wel een paar vriendinnen, maar wij praatten altijd langs elkaar heen: zij begrepen mij niet en ik hen niet. Toen ik hen duidelijk wilde maken, dat het belangrijke - het essentiele - in de bijbel en in andere geschriften voor mij het wonder, alleen maar het wonder was, en niet de regels voor de moraal en de ethiek, die slechts verborgen wegen kunnen zijn om tot het wonder te geraken - dan konden ze er alleen maar gemeenplaatsen tegenin brengen.

De wereld bestaat om door ons stukgedacht te worden, hoorde ik mijn vader eens zeggen - pas dan begint het leven. - Ik weet niet wat hij met 'het leven' bedoelde, maar ik voel soms dat ik op een dag als het ware zal 'ontwaken'. Al kan ik me ook niet voorstellen in welke toestand. En wonderen moeten daaraan voorafgaan, stel ik me altijd voor. Ik hoorde hoe haar stem bijna verstikt werd door tranen van vreugde. Maar u zult me begrijpen: vaak weken, zelfs maanden lang hebben wij alleen van wonderen geleefd. Als er helemaal geen brood meer in huis was, maar dan ook geen kruimel meer, dan wist ik: nu is het uur aangebroken! En dan zat ik hier en wachtte en wachtte, tot het kloppen van mijn hart mij bijna belette adem te halen. En - en dan, op het moment dat ik mij daartoe geroepen voelde, liep ik naar beneden en in het wilde weg door de straten, zo vlug ik kon om op tijd weer terug te zijn, voor mijn vader thuiskwam. En - en telkens vond ik geld. De ene keer meer, de andere keer minder, maar steeds zoveel dat ik het nodige kon kopen. Vaak lag een gulden midden op straat; ik zag hem van verre blinken, en de mensen trapten erop, gleden erover uit, maar niemand zag hem liggen. Dat maakte me soms zo overmoedig, dat ik niet eens hier naar buiten ging, maar hiernaast in de keuken de vloer afzocht als een kind, of er niet geld of brood uit de hemel was gevallen.


Gustav Meyrink

Reacties

Walter zei…
Wat een mooie tekst weer...maar ik betrap me er op dan een beetje 'arm' te zijn, want wachten op wonderen doe ik niet (Sorry Gustav)Gelukkig herken èn erken ik ze wel achteraf in grote getalen en ben dan zeer dankbaar!
;-)
Groetjezz
Walter
28 mei 2012 om 03:40
Walter zei…
Aanvulling; maar ik ben lerende, dus wie weet komt het nog!
28 mei 2012 om 04:04
Kagib zei…
T is hier wel heel extreem uitgewerkt he lieve Walter maar t is wel heel mooi ja, die overgave dat vertrouwen, dat voor alles maar dan ook alles gezorgd wordt, wat je echt nodig hebt echt nodig is. Door ervaring, ervaringen mag dat groeien.

lieve zonnetjesgroet :)))
28 mei 2012 om 20:13
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

Afbeelding
Als je jezelf gedragen weet door de Oceaan, daarmee een voelt dan begint het pas Het is de basis van een verdere ont-wikkeling, ontvouwing, in Verbinding met de Oceaan, meebewegend met de Oceaan. Heel belangrijk is  je beweegt niet meer tegen, in t denken dat je een golf bent, of verblind gefixeerd op al die golven. Dus er is geen enkele energie meer die verbroken hoeft te worden, illusies die ontmaskert hoeven te worden. Je voelt je bent een met het Al en beweegt mee. Maar die Beweging heeft dus perspectief. Er is een Pad dat verder gaat, een spiraal omhoog. Ook is er een Pad in deze wereld, het zijn op t juiste moment op de juiste plek. Dat is niet relatief. Als je meebeweegt, alle eigenwilligheid verdwenen is dan ben je op t juiste moment op de juiste plek. Je hebt  je overgegeven aan de Oceaan van Weten die Weet wat nodig is, waar je t beste kunt zijn voor jezelf en voor de ander om je heen. Levend in het Eeuwige moment als binnenin alles verstild is vervuld is tot vre
Meer lezen

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen