beklemming uit roman het Groene Gezicht
Nieuwsgierigheid naar het buitengewone was het niet wat hem voortdreef en
rusteloos maakte. Iets onweegbaars, ongrijpbaars, dat in de lucht hing, zweepte
zijn zenuwen op. Dezelfde raadselachtige giftige sfeer die hem soms, nog voordat
hij naar Nederland was gereisd, zó benauwd had gemaakt dat hij op zulke momenten
onwillekeurig met zelfmoordgedachten had gespeeld.
Reeds lang voor de oorlog had hij deze onbestemde psychische druk bij zichzelf opgemerkt. Alleen was het toen nog mogelijk geweest deze door werk of vermaak tijdelijk te onderdrukken. Hij had het uitgelegd als reiskoorts, als nerveuze humeurigheid, als bijverschijnsel van een verkeerde levenshouding,en later, toen de bloedvlag boven Europa begon te wapperen, als een voorgevoel van deze gebeurtenissen (WO1) Maar waarom werd dan nu, na de oorlog, dit gevoel van dag tot dag sterker, bijna tot vertwijfeld wordens toe?
Gustav Meyrink
Reeds lang voor de oorlog had hij deze onbestemde psychische druk bij zichzelf opgemerkt. Alleen was het toen nog mogelijk geweest deze door werk of vermaak tijdelijk te onderdrukken. Hij had het uitgelegd als reiskoorts, als nerveuze humeurigheid, als bijverschijnsel van een verkeerde levenshouding,en later, toen de bloedvlag boven Europa begon te wapperen, als een voorgevoel van deze gebeurtenissen (WO1) Maar waarom werd dan nu, na de oorlog, dit gevoel van dag tot dag sterker, bijna tot vertwijfeld wordens toe?
Gustav Meyrink
Reacties