begrip uit roman het Groene Gezicht

Hoe dikwijls heb ik niet anderen willen helpen door het hun uit te leggen. Zij hoorden mij aan, knikten, geloofden mij, maar het ging het ene oor in en het andere oor weer uit. Wellicht is de waarheid te eenvoudig om haar direct te kunnen bevatten. Of moet de boom eerst ten hemel rijzen voordat het inzicht komen kan?
Ik ben bang dat het verschil tussen de ene mens en de andere dikwijls groter is dan het verschil tussen een mens en een steen. Met fijne speurzin erachter zien te komen wat de boom doet groeien en wat hem voor verdorren behoedt, dát is het doel van ons leven. Al het overige is: mest scheppen zonder te weten waartoe. Maar hoevelen zullen er zijn die begrijpen wat ik bedoel?

Gustav Meyrink

Reacties

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS

BEET VAN BEWUSTZIJN