wakker worden uit roman het Groene Gezicht

Ik kan alleen maar aannemen, begon Sephardi na een poosje dat het in dit geval bij u een zogenaamde hypnoide toestand betreft, en dat u ooit, in diepe slaap, dus zonder bewuste waarneming, iets hebt beleefd, wat dan later in de gedachte van een portret het leven van alledag binnensloop en zich er tot een schijnbare werkelijkheid mee heeft verweven. U behoeft niet bang te zijn dat zoiets ziekelijk of abnormaal zou zijn. Zulke dingen komen veel vaker voor dan men denkt en ik ben ervan overtuigd dat de schellen ons van de ogen zouden vallen als men hun ware oorsprong zou kunnen blootleggen.

Eensklaps zou ons een tweede leven ten deel vallen, een leven dat altijd voortduurt - een leven dat wij in onze huidige toestand tijdens een diepe slaap leven, zonder het te weten, omdat het aan gene zijde van ons lichamelijke bestaan ligt en het gedurende onze terugreis over de brug van de droom die dag en nacht verbindt, vergeten wordt. Wat de extatici uit de christelijke mystiek over de wedergeboorte schrijven, zonder welke het onmogelijk zou zijn het rijk Gods te aanschouwen, is volgens mij niets anders dan een ontwaken van het ik, dat tot dan toe als dood is geweest, in een rijk dat onafhankelijk van de uiterlijke zintuigen bestaat. Kort en goed: in het Paradijs.

Gustav Meyrink