laatste aanreiking over eindtijd 2012

lieve jij,

Ik las net de dichterlijke tekst waarmee t allemaal begonnen is, nu bijna n jaar geleden. Vlak voor kerstmis kwam die tot stand, heel krachtig intens van toonzetting,een appél een oproep tot bezinning, tot keuze, want straks is t te laat, straks komt de grote verandering.
Even n stukje hieruit:

Laatste kerst, zoals t was?
En alles zal anders zijn.
Een achter gelaten hebben van alle schijn?
Een nieuw begin…..
Vieren van het Licht.
Het Licht dat zal zege-vieren.
Uiteindelijk, aan het eind.
De keuze gemaakt.
Heb je een keuze gemaakt?
Doorgaan zoals het altijd was,
dat het nooit anders zal zijn.
Maar als t moment komt is t te laat.
Scheiding.
Splitsing.
Tot de laatste seconde een kans.
Aanreiking.

Toen was er in mij de afweging, de innerlijke afweging, het innerlijke overleg met wat ik noem mijn broertjes en zusjes in de sferen. Wil dit de wereld in, wil dit echt de wereld in, moet ik hiermee mensen confronteren? Wil dit echt gestuurd gaan worden aan familie vrienden (heb deze tekst dus als soort van kerstkaart verstuurd niet per email maar echt per post.) En toen was er heel duidelijk in mezelf het voelen ja dit wil.
En toen was er geen weg terug meer.
Dat was t begin.
En sindsdien zijn r door het jaar heen meer intens gevoelde inspiraties ontstaan tov dit thema.
Kan dit alleen als ik t voel, al kan ik op zich alles schrijven wat ik maar wil maar pas als t van binnenuit wil, ga ik stromen laat ik t zich uitdrukken. Komt het tot uitdrukking in alle eenvoud, als één stroom.

En nu zijn we dan bijna aan t eind vh jaar gekomen. Is bijna die legendarische dag aangebroken,  ik schrijf dit op 20 november 2012 buiten is het, terwijl ik dit intik weer donker geworden.
Voor wat ik gedeeld heb, neem ik de volledige verantwoordelijkheid.
Ik heb hierin geantwoord op mijn Bewustzijn, waar ik me al ongeveer de helft van mijn leven aan over gegeven heb. Wat me eerst meenam door intense louteringen en waar ik uiteindelijk voelde, ja nu is t één geworden, samen gevloeid, mag ik n uitdrukking zijn van dat Bewustzijn.
Door al die jaren heen is dit thema, het thema van eindtijd een rode draad geweest wat op vele manieren zijn uitdrukking vond, zichtbaar werd. T is alsof ik ermee geboren ben. Dat ik dit meegenomen heb.  Dat ik daarom hier ben.
Nu dan op naar de finale, de dagen aftellen.
Afgelopen jaar heb ik veel gelezen doorvoeld andere inspiraties, channelberichten, etc. etc. Steeds toch n hopen tegen te komen waar ik resonantie mag vinden van mijn beleven hierin.  Een zelfde ervaren over wat er te gebeuren staat.  Helaas mocht ik dat niet echt vinden dus kan dit ook niet met je delen, want dan had ik t hier meteen geplaatst.
Het is een wonderlijk jaar voor mij geweest, toch ook n grote duidelijkheid daarin.
In wat wel en wat niet wil. Mbt contacten, vrienden en familie.
Verschillende vrienden weggevallen, omdat dit wilde.  Heel dit jaar mijn familie het gezin waar ik uit kom niet meer ontmoet in real life, omdat dit wilde.
Het waarom daarvan laat ik helemaal open. Ben slechts ook hierin trouw geweest aan t moment, aan hoe mijn Bewustzijn sprak.
Nog n maand, en dan…….
Dat moment zal t zich openbaren.
In het bijgaande youtube filmpje heb ik nog een keer me diep verbonden mbt dit thema. Laat t tot je spreken, tot je hart spreken.
En als je hart zich van daaruit wil uitspreken, of als reactie wat ik hier deel, spreek t uit, deel t.
Een samen onderweg zijn, deze laatste dagen, in verbondenheid  naar dat moment waarna alles anders zal zijn.

Lieve warme groet Kagib