zonde als afzondering van God
Hoe meer wij van de volmaaktheid zijn gescheiden en hoe verder wij ervan verwijderd zijn, des te vuriger is ons hunkerend verlangen naar de volmaaktheid. En wanneer dit verlangen eenmaal in ons ontvlamd is, neemt de God in ons de leiding over. Reeds het ons tot Hem wenden is het begin van reiniging van onze zonden.
E: "Als de mensen zich in dit of dat tekort voelen schieten, menen zij dat zij ik weet niet hoe ver van God verwijderd zijn. Meen dat toch niet, noch wegens een fout, noch wegens een zwakheid, nog wegens wat dan ook! Het is een noodlottige dwaling, wanneer de mens afstand schept tussen zichzelf en God. Want of de mens zich nu verwijdert of naderbij komt - God verwijdert zich nimmer: hij blijft altijd nabij."
Wij moeten ons dus door generlei gevoelens van zonde of onvolkomenheid ervan laten weerhouden, ons denken en leven op God te richten. Wij moeten zondigheid veeleer zien als een door het 'ik' veroorzaakte afgescheidenheid van het Al-zelf en ons bewust worden van onze taak, ons weer tot de Eeuwige te wenden en te streven naar de harmonie van onze wil met de Al-wil.
Alle ik-gehechtheid en zelfzucht is een roep tot her-opening voor het Al. In plaats van de zelfzucht moet er een zucht tot God in ons zijn. Maw, alle verlossing ligt in de Liefde besloten.
Zoals het ontsteken van een licht gelijk staat aan het verdwijnen van de duisternis, zo betekent het zich toewenden tot God, de oneindige geest van het Goede, het opheffen van de zonde of af 'zonde'ring en van het ver van God zijn.
E: "Het gaat er niet om dat gij wie weet hoe grote vroomheid in uzelf bespeurt, doch dat gij er u rekenschap van geeft hoe uw wil en uw gezindheid is. En hier is maar één ding van belang: dat uw wil God toegewend is, dat ge alleen maar naar God verlangt en dat ge geen behagen schept in hetgeen niet overeenkomstig God is. Waaraan ge dan ook meteen kunt toetsen hoe ver of hoe na God u is.
Ontledigd worden van zelfzucht, betekent vol worden van God. Wanneer de Ziel vrij is van alle zelfzucht en van alles dat daaraan ontspringt, daar keert God, die de Liefde zelf is, in zijn ganse volheid tot haar in."
K.O. Schmidt
Kern van dit verhaal is, dat niet God het Goddelijke zich van ons verwijdert, maar dat wij ons van God het Goddelijke verwijderen ons voor deze inwerking afsluiten. Ons hart ervoor sluiten. Het zelf denken te weten.
Er is niks mis met mis-stappen met fouten wat dan ook, maar als r geen verlangen is om ze recht te zetten om zicht te krijgen op de betekenis ervan om inzicht erin te krijgen, dan zal r ook niks veranderen. God Weet, het Goddelijke Weet, alles. Maar zonder oordeel, Weet gewoon wat is, straalt dit in, het leven in, totdat we ons ervoor willen openen.
Maar och wat gaat er veel vooraf, eer dat we ons eindelijk gaan openen voor deze inwerking, dat werkelijk het verlangen vrijkomt weer één te worden met God met het Goddelijke. Ook bij zeer velen die zich spiritueel noemen.
lieve warme groet Kagib
E: "Als de mensen zich in dit of dat tekort voelen schieten, menen zij dat zij ik weet niet hoe ver van God verwijderd zijn. Meen dat toch niet, noch wegens een fout, noch wegens een zwakheid, nog wegens wat dan ook! Het is een noodlottige dwaling, wanneer de mens afstand schept tussen zichzelf en God. Want of de mens zich nu verwijdert of naderbij komt - God verwijdert zich nimmer: hij blijft altijd nabij."
Wij moeten ons dus door generlei gevoelens van zonde of onvolkomenheid ervan laten weerhouden, ons denken en leven op God te richten. Wij moeten zondigheid veeleer zien als een door het 'ik' veroorzaakte afgescheidenheid van het Al-zelf en ons bewust worden van onze taak, ons weer tot de Eeuwige te wenden en te streven naar de harmonie van onze wil met de Al-wil.
Alle ik-gehechtheid en zelfzucht is een roep tot her-opening voor het Al. In plaats van de zelfzucht moet er een zucht tot God in ons zijn. Maw, alle verlossing ligt in de Liefde besloten.
Zoals het ontsteken van een licht gelijk staat aan het verdwijnen van de duisternis, zo betekent het zich toewenden tot God, de oneindige geest van het Goede, het opheffen van de zonde of af 'zonde'ring en van het ver van God zijn.
E: "Het gaat er niet om dat gij wie weet hoe grote vroomheid in uzelf bespeurt, doch dat gij er u rekenschap van geeft hoe uw wil en uw gezindheid is. En hier is maar één ding van belang: dat uw wil God toegewend is, dat ge alleen maar naar God verlangt en dat ge geen behagen schept in hetgeen niet overeenkomstig God is. Waaraan ge dan ook meteen kunt toetsen hoe ver of hoe na God u is.
Ontledigd worden van zelfzucht, betekent vol worden van God. Wanneer de Ziel vrij is van alle zelfzucht en van alles dat daaraan ontspringt, daar keert God, die de Liefde zelf is, in zijn ganse volheid tot haar in."
K.O. Schmidt
Kern van dit verhaal is, dat niet God het Goddelijke zich van ons verwijdert, maar dat wij ons van God het Goddelijke verwijderen ons voor deze inwerking afsluiten. Ons hart ervoor sluiten. Het zelf denken te weten.
Er is niks mis met mis-stappen met fouten wat dan ook, maar als r geen verlangen is om ze recht te zetten om zicht te krijgen op de betekenis ervan om inzicht erin te krijgen, dan zal r ook niks veranderen. God Weet, het Goddelijke Weet, alles. Maar zonder oordeel, Weet gewoon wat is, straalt dit in, het leven in, totdat we ons ervoor willen openen.
Maar och wat gaat er veel vooraf, eer dat we ons eindelijk gaan openen voor deze inwerking, dat werkelijk het verlangen vrijkomt weer één te worden met God met het Goddelijke. Ook bij zeer velen die zich spiritueel noemen.
lieve warme groet Kagib
Reacties