aanvaarding
Onze vooruitgang op de weg tot voleinding wordt des te merkwaardiger naarmate
onze overgave aan de wil van de God in ons zich verbindt met een absoluut
aanvaardende houding tegenover het leven.
Het gaat erom het leven lief te hebben met al zijn openbaringen en altijd en overal het goede te zien en te verwerkelijken. Wie de onzichtbare ordening, harmonie en schoonheid achter alle verschijningsvormen van het leven aanvaardt en gewaar wordt, die leeft, hoewel in de schemer van alledag, in de klaarte van de eeuwige dag. Hem worden alle dingen heilvol, alle gebeurtenissen bevorderlijk, alle ervaringen nuttig, alle dagen heilig en alle mensen goddelijk.
Eckhart geeft ons een voorbeeld van een dergelijke aanvaarding, in de gelijkenis van de geleerde, die lang vergeefs naar een mens zocht die hem de weg tot God zou kunnen wijzen, totdat een innerlijke stem hem op een nacht aanspoorde zich naar de kerk te begeven; daar zou hij voor de deur een mens aantrekken die kennis had omtrent de weg tot voleinding.
De geleerde ging er heen en vond tot zijn verbazing een mens in armoedige kleren en barrevoets. Toch begroette hij de arme man, gehoor gevend aan de innerlijke aanwijzing, en sprak:
God schenke u een goede morgen!
De arme antwoordde vriendelijk: Ik heb nog nooit een slechte morgen gehad.
De geleerde: God schenke u geluk!
De arme: Ik heb nooit ongeluk gekend.
God schenke u gelukzaligheid!
Ik ben nog nooit ongelukzalig geweest.
De geleerde vroeg daarop: Verklaart u mij dit toch, ik begrijp het niet.
En de arme antwoordde: Gaarne! Gij wenste mij een goede morgen. Ik heb nog nooit een slechte morgen gekend. Want als ik honger heb, loof ik God; heb ik het koud, regent of sneeuwt het, ik loof God; en daarom heb ik nog nooit een slechte morgen gehad.
Gij wenste mij dat God mij geluk zou geven. Ik heb nog nooit ongeluk gekend, want ik leef met God en weet: wat Hij doet, is het beste; en wat God mij schenkt of over mij beschikt, hetzij lief of leed, dat neem ik dankbaar van God aan, als het allerbeste; en daarom heb ik nog nooit ongeluk gekend.
Tenslotte wenste gij mij dat God mij zalig zou maken. Ik ben echter nog nooit onzalig geweest, want ik begeer niet anders dan in Gods wil te zijn, en ik heb mijn wil zo gans en al aan Gods wil overgegeven dat hetgeen God wil, ik ook wil.
Toen vroeg de geleerde: Waar komt gij vandaan.
Van God.
En waar heb gij God gevonden?
Daar waar ik alle schepselen verliet.
Gelukkig, omdat hij de waarheid begon te beseffen, riep de geleerde uit: Wat zijt gij voor een mens!
Ik ben een koning.
En waar is dan uw rijk?
In mijn Ziel; want ik kan mijn innerlijke en uiterlijke zinnen dusdanig besturen dat al mijn begeerten en krachten slechts aan de Ziel onderdanig zijn. En dit rijk is groter dan enig koninkrijk op aarde.
En wat heeft u tot deze volmaaktheid gevoerd?
Mijn stil-zijn, mijn evenwichtigheid, mijn gans en al op God gericht zijn en mijn eenwording met God. Want ik kon met geen ding vrede hebben en mij aan niets hechten wat geringer was dan God. Zo heb ik God gevonden en heb in God eeuwige vrede.
Het leven voluit aanvaarden is, evenals het geloof aan het goede als zijnde het in alles aanwezige goddelijke, in de grond niets anders dan een kenmerk van een waarlijke kennis van de werkelijkheid.
Meester Eckhart
Ja, dit verhaal. Dit betekent natuurlijk niet dat je zomaar alles laat gebeuren. Och alles wat gebeurd is Gods wil, niet druk om maken, in wat voor soort situatie ik ook zit.
Nee wil je getuigenis willen afleggen zoals dit dan is daar n intens proces van reiniging aan vooraf gegaan.Dat is de eerste fase, dat alles in het kader staat van die reiniging, dat je dit proces toelaat. Reiniging afsterven leegworden van jouw wil. Grootste probleem in t leven is onze eigenwilligheid. Dat is de val.
Maar uiteindelijk kun je dan samenkomen met de Wil van God. En daaruit kan n ware blijmoedigheid ontstaan, onaantastbaar, wat er voor de rest ook met je leven gebeurd. Je Weet dat dit dan het enig juiste is. Dat is de ware gelukzaligheid en dat is wat Eckhart hier wil delen.
lieve warme groet Kagib
Het gaat erom het leven lief te hebben met al zijn openbaringen en altijd en overal het goede te zien en te verwerkelijken. Wie de onzichtbare ordening, harmonie en schoonheid achter alle verschijningsvormen van het leven aanvaardt en gewaar wordt, die leeft, hoewel in de schemer van alledag, in de klaarte van de eeuwige dag. Hem worden alle dingen heilvol, alle gebeurtenissen bevorderlijk, alle ervaringen nuttig, alle dagen heilig en alle mensen goddelijk.
Eckhart geeft ons een voorbeeld van een dergelijke aanvaarding, in de gelijkenis van de geleerde, die lang vergeefs naar een mens zocht die hem de weg tot God zou kunnen wijzen, totdat een innerlijke stem hem op een nacht aanspoorde zich naar de kerk te begeven; daar zou hij voor de deur een mens aantrekken die kennis had omtrent de weg tot voleinding.
De geleerde ging er heen en vond tot zijn verbazing een mens in armoedige kleren en barrevoets. Toch begroette hij de arme man, gehoor gevend aan de innerlijke aanwijzing, en sprak:
God schenke u een goede morgen!
De arme antwoordde vriendelijk: Ik heb nog nooit een slechte morgen gehad.
De geleerde: God schenke u geluk!
De arme: Ik heb nooit ongeluk gekend.
God schenke u gelukzaligheid!
Ik ben nog nooit ongelukzalig geweest.
De geleerde vroeg daarop: Verklaart u mij dit toch, ik begrijp het niet.
En de arme antwoordde: Gaarne! Gij wenste mij een goede morgen. Ik heb nog nooit een slechte morgen gekend. Want als ik honger heb, loof ik God; heb ik het koud, regent of sneeuwt het, ik loof God; en daarom heb ik nog nooit een slechte morgen gehad.
Gij wenste mij dat God mij geluk zou geven. Ik heb nog nooit ongeluk gekend, want ik leef met God en weet: wat Hij doet, is het beste; en wat God mij schenkt of over mij beschikt, hetzij lief of leed, dat neem ik dankbaar van God aan, als het allerbeste; en daarom heb ik nog nooit ongeluk gekend.
Tenslotte wenste gij mij dat God mij zalig zou maken. Ik ben echter nog nooit onzalig geweest, want ik begeer niet anders dan in Gods wil te zijn, en ik heb mijn wil zo gans en al aan Gods wil overgegeven dat hetgeen God wil, ik ook wil.
Toen vroeg de geleerde: Waar komt gij vandaan.
Van God.
En waar heb gij God gevonden?
Daar waar ik alle schepselen verliet.
Gelukkig, omdat hij de waarheid begon te beseffen, riep de geleerde uit: Wat zijt gij voor een mens!
Ik ben een koning.
En waar is dan uw rijk?
In mijn Ziel; want ik kan mijn innerlijke en uiterlijke zinnen dusdanig besturen dat al mijn begeerten en krachten slechts aan de Ziel onderdanig zijn. En dit rijk is groter dan enig koninkrijk op aarde.
En wat heeft u tot deze volmaaktheid gevoerd?
Mijn stil-zijn, mijn evenwichtigheid, mijn gans en al op God gericht zijn en mijn eenwording met God. Want ik kon met geen ding vrede hebben en mij aan niets hechten wat geringer was dan God. Zo heb ik God gevonden en heb in God eeuwige vrede.
Het leven voluit aanvaarden is, evenals het geloof aan het goede als zijnde het in alles aanwezige goddelijke, in de grond niets anders dan een kenmerk van een waarlijke kennis van de werkelijkheid.
Meester Eckhart
Ja, dit verhaal. Dit betekent natuurlijk niet dat je zomaar alles laat gebeuren. Och alles wat gebeurd is Gods wil, niet druk om maken, in wat voor soort situatie ik ook zit.
Nee wil je getuigenis willen afleggen zoals dit dan is daar n intens proces van reiniging aan vooraf gegaan.Dat is de eerste fase, dat alles in het kader staat van die reiniging, dat je dit proces toelaat. Reiniging afsterven leegworden van jouw wil. Grootste probleem in t leven is onze eigenwilligheid. Dat is de val.
Maar uiteindelijk kun je dan samenkomen met de Wil van God. En daaruit kan n ware blijmoedigheid ontstaan, onaantastbaar, wat er voor de rest ook met je leven gebeurd. Je Weet dat dit dan het enig juiste is. Dat is de ware gelukzaligheid en dat is wat Eckhart hier wil delen.
lieve warme groet Kagib
Reacties