de zekerheid van Gods tegenwoordigheid

Waarop berust het ware bezitten van God? Het berust op het gemoed en op het innige toegekeerd zijn van het verstand naar - het gericht zijn van de wil op - God. Dat is dus niet een ononderbroken denken aan God. Het zou voor de mens onmogelijk zijn zoiets te volbrengen, of op zijn minst uiterst moeilijk en ook helemaal niet het beste. De mens mag zich niet tevreden stellen met een gedachte god - want als dan de gedachte vervliegt, vervliegt ook God. Maar men dient een wezenlijke God te bezitten, ver verheven boven alle gedachten der mensen en al het geschapene. Wie zo God in zijn wezen met zich draagt, die alleen neemt God goddelijk, en voor zo een licht Hij op uit alle dingen: alles smaakt hem naar god, in alles spiegelt zich God voor hem, God zelve ziet hem aan, ten alle tijde.

Hij is waarlijk geconcentreerd op het voorwerp van zijn liefde: op God.
Zoals wanneer iemand met heel zijn hart iets liefheeft, zo dat niets anders hem kan behagen, en hij alleen dit ene in de zin heeft en verder niets. Waar zo iemand ook is en bij wie, wat hij ook begint en volbrengt, nooit en nergens dooft in hem zijn vurig geliefde uit, in alles vindt hij steeds weer het beeld ervan.
Zo een mens zoekt nooit de rust, want hem stoort geen onrust, omdat hij alle dingen accepteert als goddelijk.
Zeker, daar is volharding en overgave voor nodig en een grote waakzaamheid tav ons innerlijk en een wakkere zekerheid omtrent Gods tegenwoordigheid. Maar die verkrijgt de mens niet door de wereld te ontvluchten, door zich van de dingen in eenzaamheid terug te trekken. Maar hij moet een innerlijk eenzaam-zijn leren, waar en bij wie hij ook zijn mag; hij moet leren door de dingen heen te breken, moet zijn God daarin grijpen en de bekwaamheid verwerven Hem in zijn eigen innerlijk uit te beelden als de zekerheid van zijn eigen wezen.

Meester Eckhart

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen