het opgeven van de wereld
Wie de waarde en het nut van de ware afgescheidenheid en onthechting wil kennen, achte op de woorden die Christus tegen zijn discipelen uitsprak over zijn menselijke verschijning: "Het is goed dat Ik van u heenga, want indien Ik niet van u zou heengaan, zoudt gij de Heilige Geest niet deelachtig worden."
Maw, Gij hebt teveel vreugde geput uit mijn zichtbare aanwezigheid, daarom kon de volmaakte vreugde van de Heilige Geest - van het wezenlijke één zijn met God - niet uw deel worden. Ontdoet u nu van alles wat naar beelden zweemt en verenigt u met het beeld en vormloze wezen. Want de volkomen troost wordt slechts hem gegeven, die de met de zinnen waarneembare troost versmaadt.
Voorwaar, ik zeg het voor alle beschouwenden: Het is met niemand zo goed gesteld als met hem, die in de volstrekte ik-verlorenheid staat. Hoe meer de mens zich verwijdert van het uiterlijke, slechts geschapene, des te meer ijlt de Schepper hem tegemoet. Daarom is onthecht zijn noodzakelijk: het reinigt de ziel, ontsteekt het hart en wekt de Geest; het overtreft alle deugden, want het maakt ons rijp voor de Kennis van God, het scheidt af wat des schepsels is en vereent de ziel met God.
Het onthecht zijn van de wereld bestaat daarin, dat men zich te midden der vergankelijkheid bewust wordt van het onvergankelijke - in overeenstemming met het woord: voor wie tijd is als eeuwigheid en eeuwigheid als tijd, die is bevrijd van alle strijd.
Ik heb al eens gezegd: wie van de wereld het minste bezit, die bezit er het meeste van. Niemand bezit de wereld zozeer, als hij die de ganse wereld opgegeven heeft. Maar wij moeten niet alleen van de dingen innerlijk vrij en onafhankelijk zijn, doch wij moeten ons ook ontledigen van de innerlijke beelden der dingen en een staat van absolute beeldloosheid bereiken, willen wij één met God worden.
God is een louter Goed in zichzelve, daarom wil Hij nergens anders wonen dan in een gelouterde ziel: daarin kan Hij zich uitstorten en Hij kan haar geheel en al doorstromen.
Wat is louterheid? Zij houdt in dat de mens zich van alle schepselen afwendt en zó volledig gericht is op het louter Goede, hetwelk God is, dat niets geschapens hem als troost kan worden gereikt en hij zulks ook niet begeert, behalve als hij God erin kan bespeuren. Voor de volstrekt loutere ziel worden alle schepselen louter en rein te genieten, want zij geniet alle schepselen in God en God in alle schepselen.
Meester Eckhart
Het spreekt voor zichzelf. Het gaat er om, leeg te worden van alles, van alle denken te weten, alle denk-beelden en anderssoortige beelden. Leeg van de zintuigen dat die je kunnen verleiden afleiden. Een onthecht worden van alles wat je ziet denkt proeft tast hoort.
In die leegte, in het leeg geworden zijn van dit alles kan dan God opstaan. Daarin kan dan God ervaren worden, en zal God het Goddelijke in jou ingaan. Daarin zal dan de betekenis liggen van jouw bestaan. Dan ben je een uitdrukking geworden van God, van het Goddelijke.
Het is het grote Niets, waarin alles kan Zijn.
lieve warme groet Kagib
Maw, Gij hebt teveel vreugde geput uit mijn zichtbare aanwezigheid, daarom kon de volmaakte vreugde van de Heilige Geest - van het wezenlijke één zijn met God - niet uw deel worden. Ontdoet u nu van alles wat naar beelden zweemt en verenigt u met het beeld en vormloze wezen. Want de volkomen troost wordt slechts hem gegeven, die de met de zinnen waarneembare troost versmaadt.
Voorwaar, ik zeg het voor alle beschouwenden: Het is met niemand zo goed gesteld als met hem, die in de volstrekte ik-verlorenheid staat. Hoe meer de mens zich verwijdert van het uiterlijke, slechts geschapene, des te meer ijlt de Schepper hem tegemoet. Daarom is onthecht zijn noodzakelijk: het reinigt de ziel, ontsteekt het hart en wekt de Geest; het overtreft alle deugden, want het maakt ons rijp voor de Kennis van God, het scheidt af wat des schepsels is en vereent de ziel met God.
Het onthecht zijn van de wereld bestaat daarin, dat men zich te midden der vergankelijkheid bewust wordt van het onvergankelijke - in overeenstemming met het woord: voor wie tijd is als eeuwigheid en eeuwigheid als tijd, die is bevrijd van alle strijd.
Ik heb al eens gezegd: wie van de wereld het minste bezit, die bezit er het meeste van. Niemand bezit de wereld zozeer, als hij die de ganse wereld opgegeven heeft. Maar wij moeten niet alleen van de dingen innerlijk vrij en onafhankelijk zijn, doch wij moeten ons ook ontledigen van de innerlijke beelden der dingen en een staat van absolute beeldloosheid bereiken, willen wij één met God worden.
God is een louter Goed in zichzelve, daarom wil Hij nergens anders wonen dan in een gelouterde ziel: daarin kan Hij zich uitstorten en Hij kan haar geheel en al doorstromen.
Wat is louterheid? Zij houdt in dat de mens zich van alle schepselen afwendt en zó volledig gericht is op het louter Goede, hetwelk God is, dat niets geschapens hem als troost kan worden gereikt en hij zulks ook niet begeert, behalve als hij God erin kan bespeuren. Voor de volstrekt loutere ziel worden alle schepselen louter en rein te genieten, want zij geniet alle schepselen in God en God in alle schepselen.
Meester Eckhart
Het spreekt voor zichzelf. Het gaat er om, leeg te worden van alles, van alle denken te weten, alle denk-beelden en anderssoortige beelden. Leeg van de zintuigen dat die je kunnen verleiden afleiden. Een onthecht worden van alles wat je ziet denkt proeft tast hoort.
In die leegte, in het leeg geworden zijn van dit alles kan dan God opstaan. Daarin kan dan God ervaren worden, en zal God het Goddelijke in jou ingaan. Daarin zal dan de betekenis liggen van jouw bestaan. Dan ben je een uitdrukking geworden van God, van het Goddelijke.
Het is het grote Niets, waarin alles kan Zijn.
lieve warme groet Kagib
Reacties