twee wegen
Er is een lange weg.
Er is een eindeloze weg die je kunt gaan.
Die de meeste mensen gaan.
Een eindeloos proeven van het leven, van het bestaan.
Een indrinken van de beelden die zich eindeloos aan je vertonen.
Een eindeloos meemaken en ervaren.
Meegenomen worden door steeds weer nieuwe verlangens, hoop, verwachtingen.
Meegenomen worden door de eindeloze stroom die nooit ophoudt.
Waarin je zelf niet meer leeft, maar wordt geleefd.
Geleefd door deze beelden die zo'n groot belang in boezemen.
Beelden die zo krachtig op je in kunnen werken, je kunnen ketenen, verstrikken.
En zo ga je verder.
Verder op deze eindeloze weg.
Een weg die eindeloos door kan gaan, door zal gaan zolang jij niet zult verstaan.
Zolang je ogen niet open gaan.
Maar ooit, eens, zal ook deze weg niet meer verder kunnen gaan.
Za je gebracht worden tot stilstaan.
Als alles meegemaakt is.
Alles ervaren is.
Alle beelden ingedronken zijn, ondergaan zijn.
Als alles gedaan is.
Als alles geproefd is.
Als de kracht vervliegt om nog verder te gaan.
Als ervaren wordt de leegte van dit bestaan.
Dat niets je meer kan bekoren.
Je alle zin om nog maar iets te doen hebt verloren.
Als je ogen open zijn gegaan.
Wakker geworden bent uit het droombestaan.
Als je alle paden van de eindeloze weg bent gegaan.
Dan kan aan deze eindeloze weg een einde komen.
De weg terug naar Huis worden aangevangen.
Terug naar je-Zelf.
Naar de stilte en verstilling.
Naar de eeuwige ruimte en mogelijkheid in jezelf.
Om jezelf.
Dat wat alles bevat en omvat.
Dat je door het beeld heen ziet, wat is en altijd zal Zijn.
Een achterlaten van het oude bestaan.
Alles wat zo belangrijk leek is vergaan.
De oude wereld is vergaan.
De weg terug naar Huis.
Een laten groeien wat is binnenin.
Van binnenuit de weg verder gaan.
Een totaal ander bestaan, dat je meer en meer mag verstaan.
Een niet te bevatten Liefde die in je opgroeit, opbloeit.
En zo meer en meer als een vanzelfsprekendheid uit je vloeit.
De Stilte die in je opbloeit.
De Stilte die alles bevat, omvat.
Een nieuwe weg is open gegaan.
Een Nieuwe Wereld die meer en meer in je mag opstaan.
Een dieper en dieper naar binnen gaan.
Een leegmaken van alle beelden, verbeeldingen.
Een leegmaken van alle verlangens, verwachtingen.
Een leegmaken van alles dat zozeer bekoorde.
Een leegmaken van dat wat je Ziel 'vermoordde'.
Een leegmaken van alle emoties.
Een losmaken van alle ketens, zichtbaar en onzichtbaar.
De Stilte laten spreken.
En de Stilte zal meer en meer spreken.
Tot je spreken.
En de Waarheid zal gehoord worden.
De Liefde in deze Waarheid zal ervaren worden.
De Liefde zal spreken.
Er zal een Eeuwig begrip zijn.
Een totaal bevatten, omvatten.
Het is aan jou, of je de eindeloze, eindeloze weg, door blijft gaan.
Of dat je vanuit een intens verlangen, nu zegt, ik wil terug naar Huis gaan.
Ik wil de Stilte in gaan.
Proeven en ervaren de ware zin van het bestaan.
Het is aan jou, om nu om te keren, en naar Huis te gaan.
Om te keren.
Los te laten.
Over te geven.
Jezelf over te geven aan het Eeuwige Leven.
Aan de Eeuwige Liefde, het Eeuwige Weten.
Het Eeuwige Zijn.
De Bron.
De verbondenheid met het Eeuwige Bestaan.
In de Eeuwigheid verder gaan, buiten de tijd.
Van Eeuwigheid tot Eeuwigheid.
Het is aan jou om in te zien dat wat is.
Meer en meer vrij te komen van je oude bestaan......
Of om op de eindeloze, eindeloze weg verder te gaan.
Kagib
De uitgesproken woorden:
http://www.mijnbestand.nl/Bestand-EVHDTCEHIFGJ.mp3
Reacties