waarde

Jij bent altijd van waarde.
In ieder die je ontmoet.
In alles wat je doet, wat je zegt.
Altijd ben jij van waarde.
Altijd ben jij waardevol,
want jij bent voor de ander een spiegel.
Jij ontmoet de ander, en de ander jou.
En de ander ziet zichzelf in jou en jij jezelf in de ander.
Je speelt jouw rol.
En in die rol ben je altijd van betekenis.
Je bent altijd een teken in het leven.
En al ben je getekend door dit leven,
het teken blijft.
Elke relatie met de ander is van betekenis.
Elke verbinding, elk kontakt.
Het is aan jou welke betekenis je eraan geeft, wat het je doet,
wat je ermee doet.
Of je jezelf er tegen verzet,
of durft te zien het teken dat de ander jou geeft.

Dus ja, je bent altijd waardevol,
al vindt je jezelf waardeloos.
Voel je jezelf minderwaardig, klein en onzeker.
Kwetsbaar.
Is je waarde onderuit gehaald, vermorzeld door het leven,
door wat op je pad gekomen is.
Door wat mensen je aangedaan hebben.
De ouders, de maatschappij.
Waardoor je versplinterd bent geraakt, en je waarde,
je diepste innerlijke waarde verloren hebt.
Maar jij blijft waardevol zoals iedereen waardevol is.
Omdat je leeft, omdat je bent die jij bent.
Omdat jij jouw leven leeft, ontmoetingen hebt en verbindingen maakt.

Maar waaraan ontleen jij jouw waarde?
Wie bepaalt jouw waarde?
Waarmee hou je jezelf overeind?
De kleren die je draagt?
De baan die je hebt of niet hebt?
De talenten die je hebt?
In hoeveel geld je hebt?
Waaraan ontleen jij jouw waarde?
Is dit waardevol?
Deze waarden kunnen weer van je afgenomen worden.
En uiteindelijk blijf je afhankelijk van deze waarden.
Ze zijn bovenop je gelegd.
Waardes die je moet verdedigen.
Waardes waarvoor je moet vechten om jezelf overeind te houden.
Je voelt jezelf er misschien beter door, maar je blijft afhankelijk, want alles kan weer veranderen.
En dan komt weer snel de angst de hoek omkijken.
Waaraan ontleen jij jouw waarde?

En zo spelen we ons spel, doen wat we doen.
We leven vanuit de waarden opgebouwd uit het verleden.
Opgebouwd door alles wat op ons pad gekomen is.
Het verleden bepaald ons heden.
Maar ligt daarin de werkelijke waarde van het leven?
Een waarde die van je afgenomen kan worden?
Diep binnenin is een andere waarde.
Waarin je werkelijk waardevol zult zijn.
En van werkelijke waarde voor je medemens.
In elke ontmoeting, in elk gesprek, in elk kontakt, in elke relatie, in alles wat je doet.
Diep binnenin een waarde die onaantastbaar is.
Die altijd is, was en zal zijn.
Daar verbinding mee maken,
zodat alle andere waarden langzaam verdwijnen,
je leeg wordt van deze waarden.
Meer en meer kan die diepere waarde dan van binnenuit gaan stralen.
Je wordt niets, waardoor je alles kunt zijn, alles kan zijn.
Je wordt leeg zodat je vervuld wordt door deze Eeuwige waarde.
Een waarde die niemand van je af kan pakken.
Je kunt dan niet meer groot en klein gemaakt worden.
Je Weet je eigen waarde.
Een waarde die je niet hoeft te verdedigen.
Een waarde die een fundament kan worden van je leven, opbloeiend vanuit je hart.
Een levende onaantastbare realiteit waaruit je kunt gaan leven.
Een waarde die eigenlijk niet van deze wereld is.
Van niets afhankelijk is,
en toch verbonden is met alles en iedereen.
Deze waarde vinden, dan zul je waarlijk van betekenis kunnen worden.
Een waarlijk teken kunnen zijn, voor het leven, voor je medemens.
Dan zullen vicieuze cirkels doorbroken kunnen worden.
Dan kun je een Licht zijn in de duisternis.

Dus waaraan ontleen jij jouw waarde?
Aan welke waarde wil je vasthouden?
Of wil je vanuit een diep, diep innerlijk verlangen, loslaten, loslaten.
Loslaten, en je overgeven aan die onvergankelijke Waarde in jezelf.
Het is jouw keuze.
Jouw keuze.

Kagib
De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-Z7VCSBRGZQQ3.mp3