de Waarnemer

Wat je ook doet - lopen, zitten, eten,
of als je niets doet, gewoon maar ademen, rusten,
ontspannen in het gras -
vergeet nooit dat je een waarnemer bent.
Je vergeet het steeds weer.
Je raakt verwikkeld in een bepaalde gedachte, een gevoel, een emotie, een sentiment -
Van alles zal je afleiden van de waarnemer.
Onthoud het, en keer terug
naar je waarnemingscentrum.

Waarnemen is niet iets doen.
Net zoals je naar de zonsondergang kijkt of naar de wolken aan de hemel of naar de mensen op straat, kijk zo naar de gedachtestroom en naar dromen en nachtmerries - relevant, niet relevant, samenhangend, onsamenhangend, alles wat er gebeurt. En het is altijd spitsuur. Jij neemt gewoon waar; jij staat niet betrokken aan de kant.


Osho

Daar issie weer de waarnemer, de Getuige.
Maar ja, wat niet is, dat is niet.
Maar Het is er wel, altijd. Alleen veruit de meeste ervaren het niet.
Als ie er nog niet is, is t enige wat mogelijk is, om de intentie te hebben steeds bewust aanwezig te zijn, bij alles wat je doet. Steeds jezelf weer terug roepen als je afgedreven bent, weggedreven op eindeloze gedachtespinsels. Terug naar het nu, voelen wat nu is.

En ja, als de Getuige er is, als je naar jezelf kunt kijken als een acteur naar al je denken, de emoties die in je wakker worden. Dan kun je ook jezelf ervan vrijmaken, het doorZien en zo mag in verbinding met de Getuige alles verdwijnen waar je vol mee zit.

lieve warme groet Kagib

Reacties

Anoniem zei…
Er is dan een neutraal waarnemen, vanuit hier in het begin was er zoiets als afstandelijkheid. Maar nu zie ik dat al die emoties verdwijn en er een betrokkenheid is in zijn totaliteit. Zonder opgezette ideeën, los van wat zich er tussen vringt, en dat ook zien.
Het beeld is dan heel ruim, en lijkt dan alles tegelijkertijd te tonen.
Zoals de zintuigen die ook een afstand hebben, en niet meer de eerste plaats innemen.
Alles toont zich tegelijkertijd, en is niet belangrijker of onbelangrijk.
Dank voor dit schrijfsel.
Kagib zei…
Dank voor je reactie Anoniem. Ja, als je waarlijk Waarneemt mogen alle emoties verdwijnen in het Zien in het ze doorZien voor wat ze zijn wat is. En zeker de vrucht is zeker geen afstandelijkheid maar warme betrokkenheid verbondenheid.
Je Essentie kan dan meer en meer door jou heen Zien beleven wat is. Dat wat je werkelijk Bent. :)

lieve warme groet Kagib

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE