nederig zijn
Wat het is het verschil tussen nederig zijn, verlegen zijn, en je alleen maar uit angst verschuilen?
Allereerst moet je dieper ingaan op het woord nederig. Alle godsdiensten hebben er een foutieve waarde aan toegekend; met nederig bedoelen ze precies het tegenovergestelde van de egoïst. Zo is het niet. Zelfs de exacte tegenpool van het ego is nog steeds het ego dat zich achter facades verschuilt. Af en toe wordt het gedemonstreerd in de zogenaamde nederige man: hij denkt dat hij nederiger is dan wie dan ook - en dat is het ego. Nederigheid kent een dergelijke taal niet.
Onechte nederigheid is enkel het verdrongen ego dat voorgeeft nederig te zijn, maar ernaar verlangt als beste uit de bus te komen. Authentieke nederigheid heeft niets met het ego uitstaande; ze is de afwezigheid van ego. Ze maakt er geen aanspraak op aan wie dan ook superieur te zijn. Het is gewoon zuiver begrijpen dat er niemand is die superieur, en niemand die inferieur is; mensen zijn alleen maar zichzelf. Je kunt ze niet vergelijken als meer of minderwaardig.
Vandaar dat de authentieke nederige mens heel moeilijk te begrijpen is, omdat hij niet nederig is in de zin die jij eraan geeft. Ware nederigheid is simpelweg egoloosheid. Het is het vaarwel zeggen van alle persoonlijkheid en de opsmuk die je om je heen hebt opgehoopt, en enkel te zijn als een klein kind dat niet weet wie hij is, dat niets over de wereld afweet. Zijn ogen zijn helder; hij is ontvankelijker dan jij voor het zien van de schakeringen groen van de bomen. Jouw ogen zitten vol met het stof dat je kennis noemt. En waarom heb je dit stof verzameld dat je blind maakt? - omdat kennis je ego in de wereld geweldige energie verschaft. Jij hebt kennis en anderen niet.
De nederige mens weet niets. Hij heeft de hele cirkel terug naar de onschuld van zijn kindertijd rondgemaakt.
Osho
Laat ik eens vanuit mijn Zijn reageren wat hij hier deelt.
Wat hij hier natuurlijk wil zeggen is dat t niet om denk-kennis gaat.
Denk-kennis, de mind, intellectualiteit, daar voelt het ego zich sterk in.
Achter die kennis kun je je verschuilen, ermee pochen, jezelf beter voelen.
Je denkt het te weten, en je weet niet dat er meer is dan dat weten.
Op dit weten zijn veruit de meeste mensen gegrondvest, daar leven ze uit.
Dat is het ego.
Maar het ware Weten, dat is iets levends.
Dat is je ademen. Ok laat ik t persoonlijk maken, dat is mijn ademen.
Ik weet echt niet wat ik vantevoren zeg of hier intik. Dat roept het moment op, wat in de lucht hangt, de resonantie. Dat bepaal ik niet. Ik adem als t ware mijn Bewustzijn uit.
Zichtbaar wordt wat mijn Bewustzijn is.
En dat is niet mijn Bewustzijn, dat is Het Bewustzijn.
Alleen gaat het door mijn persoonlijkheid heen waardoor het een bepaalde uitdrukking krijgt.
Het is een bepaalde afstemming met Leven, bepaalde resonantie van beleven.
Omvat heel veel, wat maar opgeroepen kan worden.
Dat omvatten kan dieper en dieper worden, ruimer en ruimer.
Maar dat kun je niet leren in n boek.
Nee, weer hetzelfde verhaal, dat kan pas vrijkomen als jij verdwijnt.
Als wat jij denkt te weten verdwijnt.
Wat hij hier zegt, ik weet niks. Als ik gewoon bij mezelf ben is er Stilte is er Zijn.
In dat Zijn is het dan vervuld, daar kan niets of niemand meer iets aan toevoegen.
Maar vanuit dat Zijn, geheel functioneel kan dan uitstromen, wat ik zei, kan ik uitademen dat Bewustzijn. Wat in me vrijgekomen is, van waaruit ik leef. Vanuit dat Bewustzijn komen dan de woorden tevoorschijn. Maar ik hoef ik er niks mee, ik deel ze en t volgende moment heb ik t alweer losgelaten.
Ieder kan dan van mij maken wat hij/zij wil. Maar dat heeft geen invloed op mij, je kunt mij niet meer groot of klein maken. Ik Ben die ik Ben.
lieve warme groet Kagib
Allereerst moet je dieper ingaan op het woord nederig. Alle godsdiensten hebben er een foutieve waarde aan toegekend; met nederig bedoelen ze precies het tegenovergestelde van de egoïst. Zo is het niet. Zelfs de exacte tegenpool van het ego is nog steeds het ego dat zich achter facades verschuilt. Af en toe wordt het gedemonstreerd in de zogenaamde nederige man: hij denkt dat hij nederiger is dan wie dan ook - en dat is het ego. Nederigheid kent een dergelijke taal niet.
Onechte nederigheid is enkel het verdrongen ego dat voorgeeft nederig te zijn, maar ernaar verlangt als beste uit de bus te komen. Authentieke nederigheid heeft niets met het ego uitstaande; ze is de afwezigheid van ego. Ze maakt er geen aanspraak op aan wie dan ook superieur te zijn. Het is gewoon zuiver begrijpen dat er niemand is die superieur, en niemand die inferieur is; mensen zijn alleen maar zichzelf. Je kunt ze niet vergelijken als meer of minderwaardig.
Vandaar dat de authentieke nederige mens heel moeilijk te begrijpen is, omdat hij niet nederig is in de zin die jij eraan geeft. Ware nederigheid is simpelweg egoloosheid. Het is het vaarwel zeggen van alle persoonlijkheid en de opsmuk die je om je heen hebt opgehoopt, en enkel te zijn als een klein kind dat niet weet wie hij is, dat niets over de wereld afweet. Zijn ogen zijn helder; hij is ontvankelijker dan jij voor het zien van de schakeringen groen van de bomen. Jouw ogen zitten vol met het stof dat je kennis noemt. En waarom heb je dit stof verzameld dat je blind maakt? - omdat kennis je ego in de wereld geweldige energie verschaft. Jij hebt kennis en anderen niet.
De nederige mens weet niets. Hij heeft de hele cirkel terug naar de onschuld van zijn kindertijd rondgemaakt.
Osho
Laat ik eens vanuit mijn Zijn reageren wat hij hier deelt.
Wat hij hier natuurlijk wil zeggen is dat t niet om denk-kennis gaat.
Denk-kennis, de mind, intellectualiteit, daar voelt het ego zich sterk in.
Achter die kennis kun je je verschuilen, ermee pochen, jezelf beter voelen.
Je denkt het te weten, en je weet niet dat er meer is dan dat weten.
Op dit weten zijn veruit de meeste mensen gegrondvest, daar leven ze uit.
Dat is het ego.
Maar het ware Weten, dat is iets levends.
Dat is je ademen. Ok laat ik t persoonlijk maken, dat is mijn ademen.
Ik weet echt niet wat ik vantevoren zeg of hier intik. Dat roept het moment op, wat in de lucht hangt, de resonantie. Dat bepaal ik niet. Ik adem als t ware mijn Bewustzijn uit.
Zichtbaar wordt wat mijn Bewustzijn is.
En dat is niet mijn Bewustzijn, dat is Het Bewustzijn.
Alleen gaat het door mijn persoonlijkheid heen waardoor het een bepaalde uitdrukking krijgt.
Het is een bepaalde afstemming met Leven, bepaalde resonantie van beleven.
Omvat heel veel, wat maar opgeroepen kan worden.
Dat omvatten kan dieper en dieper worden, ruimer en ruimer.
Maar dat kun je niet leren in n boek.
Nee, weer hetzelfde verhaal, dat kan pas vrijkomen als jij verdwijnt.
Als wat jij denkt te weten verdwijnt.
Wat hij hier zegt, ik weet niks. Als ik gewoon bij mezelf ben is er Stilte is er Zijn.
In dat Zijn is het dan vervuld, daar kan niets of niemand meer iets aan toevoegen.
Maar vanuit dat Zijn, geheel functioneel kan dan uitstromen, wat ik zei, kan ik uitademen dat Bewustzijn. Wat in me vrijgekomen is, van waaruit ik leef. Vanuit dat Bewustzijn komen dan de woorden tevoorschijn. Maar ik hoef ik er niks mee, ik deel ze en t volgende moment heb ik t alweer losgelaten.
Ieder kan dan van mij maken wat hij/zij wil. Maar dat heeft geen invloed op mij, je kunt mij niet meer groot of klein maken. Ik Ben die ik Ben.
lieve warme groet Kagib
Reacties