onbevangen


Daarom gaat het, weer kind worden.
Weer terugkeren naar t punt van kindzijn waarin er eigenlijk nog geen andere wereld was. Totaal puur en onbevangen. Eigenlijk geen zelfbewustzijn, niet weten dat je anders bent. Gewoon uitstromen, spontaan. Niet botsen op vormpjes, alles steeds weer totaal nieuw. Het leven een grootse ont-dekkingstocht, avontuur, feest.
Dat verliezen we.
En verlangen we daar niet diep van binnen weer naar terug?
Is dit niet de val?
Het zelfbewustzijn?
Maar we kunnen dit terugvinden, deze staat, na een lange reis, ont-dekkingsreis.
Eigenlijk als wij verdwenen zijn. Alles wat we denken te zijn, te moeten zijn, te moeten doen. Alle fixatie op de verschillen, strijd, overleven, uiterlijk.
Weer een totaal onbevangen staat.

Dan zijn we waarlijk machtig, zonder dat we t in de gaten hebben, zonder dat we er mee bezig zijn, als we weer Kinderen zijn. Zonder houding, puur, onbevangen, vrij. Vervuld door de Liefde. Eenvoelend met alles en iedereen.
Dan is het leven weer een dans geworden. Een vreugdedans, een verstilde vredesdans, een Goddelijk Liefdesspel.
Als de angst verdwenen is.
Als de pijn verdwenen is.
Als het overleven verdwenen is en we waarlijk tot Leven gekomen zijn.
Sprankelend, zo vol leven, zo vrij, vervuld door het Leven, door de Liefde.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-TX7ZSELTEVBJ.mp3

Reacties

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE