trouw zijn
Je moet je angst laten varen. Die is je opgedrongen, en is niet natuurlijk. Kijk maar naar elk klein kind: hij aanvaardt zichzelf volkomen, er is geen afkeuring, er is geen verlangen iemand anders te zijn. Maar naarmate hij opgroeit, wordt iedereen van zichzelf weggeleid. Je moet moed verzamelen om bij jezelf terug te komen. De hele samenleving belet je dit, je krijgt afkeuring. Maar het is heel wat beter door de hele samenleving afgekeurd te worden, dan ellendig te blijven, en onecht en onoprecht andermans leven te leiden.
Er is enorme moed voor nodig om in je eentje een pad op te gaan, heel de massa op de hoofdweg achterlatend. In de massa krijg je een prettig, warm gevoel; in je eentje heb je natuurlijk een gevoel van angst. De mind blijft in je binnenste argumenteren dat de hele mensheid het toch niet bij het verkeerde eind kan hebben, en ik loop in mijn eentje.
Het is beter maar deel uit te maken van de grote groep, omdat je dan niet verantwoordelijk bent als de zaken verkeerd uitpakken. Iedereen is verantwoordelijk. Maar op het moment dat je je uit de massa losmaakt, neem je de verantwoordelijkheid in eigen handen. Pakt er iets verkeerd uit, dan ben jij verantwoordelijk.
Onthoud echter één fundamentele zaak: verantwoordelijkheid is één kant van de medaille, en de andere kant is vrijheid. Je kunt allebei tegelijk hebben, of je kunt ze allebei tegelijk laten varen. Wil je geen verantwoordelijkheid dragen, dan kun je geen vrijheid hebben, en zonder vrijheid is er geen groei. Daarom moet je voor jezelf verantwoordelijkheid aanvaarden, en moet je in volslagen vrijheid leven, zodat je groeien kunt, wat je ook bent.
Wellicht geniet je geen respect, en word je daarentegen misschien door iedereen verworpen. Maar diep van binnen voel je zulk een vreugde die enkel een vrij individu kan voelen. En alleen een vrij individu kan groeien naar hogere bewustzijnsniveaus, kan de hoogste toppen van de himalaya bereiken.
Osho
Ja, is helemaal niet eenvoudig trouw te zijn aan je hart, aan je gevoel, trouw te zijn aan jezelf. Niet schoppen tegen van alles, al kan dat ook een authentieke fase zijn vanuit pijn niet begrijpen. Maar trouw zijn aan een Verbinding die je voelt, dat je voelt dit is Waar. Een verantwoordelijkheid nemen, echt verantwoordelijkheid voor jezelf.
Er zijn er niet veel. Er zijn er maar heel weinig, ook in new age land.
Het zijn enkeltjes die dat doen, onvoorwaardelijk, in de overgave. Wat het gevolg ook is. In eerste instantie heel eenzaam deze weg, want je krijgt er in eerste instantie niets voor terug. Alleen maar de ervaring de toetsing dat het klopt wat je voelt. Dat je zo meer en meer daarin mag gronden. Ja door pijn en verwarring heen, door vele illusies heen naar de Waarheid geleid door de Waarheid.
In eerste instantie vaak ontmaskering, deprogrammering van alle programma's waar je mee vol geraakt bent. Het is de moeilijkste weg die er is, omdat het niet past in deze wereld. Deze wereld wil dat niet, die wil niet zichzelf onder ogen zien, nietsontziend. De mens wil vluchten of het probleem buiten zichzelf plaatsen. Dus je bent heel kwetsbaar hierin, en zult in eerste instantie vaak gekwetst worden.
Maar inderdaad daarin mag je meer en meer de ware Vrijheid vinden, binnenin, omdat je Weet, omdat je verantwoordelijkheid genomen hebt, omdat je geantwoord hebt op je Geweten, wat werkelijk Weet wie je bent. Een onverwoestbaar vertrouwen. Een onafhankelijk worden van de wereld de mens om je heen, al blijft de verbondenheid betrokkenheid, dus je zult je nooit terugtrekken op een eilandje als je gegrond hebt de Waarheid.
lieve warme groet Kagib
Er is enorme moed voor nodig om in je eentje een pad op te gaan, heel de massa op de hoofdweg achterlatend. In de massa krijg je een prettig, warm gevoel; in je eentje heb je natuurlijk een gevoel van angst. De mind blijft in je binnenste argumenteren dat de hele mensheid het toch niet bij het verkeerde eind kan hebben, en ik loop in mijn eentje.
Het is beter maar deel uit te maken van de grote groep, omdat je dan niet verantwoordelijk bent als de zaken verkeerd uitpakken. Iedereen is verantwoordelijk. Maar op het moment dat je je uit de massa losmaakt, neem je de verantwoordelijkheid in eigen handen. Pakt er iets verkeerd uit, dan ben jij verantwoordelijk.
Onthoud echter één fundamentele zaak: verantwoordelijkheid is één kant van de medaille, en de andere kant is vrijheid. Je kunt allebei tegelijk hebben, of je kunt ze allebei tegelijk laten varen. Wil je geen verantwoordelijkheid dragen, dan kun je geen vrijheid hebben, en zonder vrijheid is er geen groei. Daarom moet je voor jezelf verantwoordelijkheid aanvaarden, en moet je in volslagen vrijheid leven, zodat je groeien kunt, wat je ook bent.
Wellicht geniet je geen respect, en word je daarentegen misschien door iedereen verworpen. Maar diep van binnen voel je zulk een vreugde die enkel een vrij individu kan voelen. En alleen een vrij individu kan groeien naar hogere bewustzijnsniveaus, kan de hoogste toppen van de himalaya bereiken.
Osho
Ja, is helemaal niet eenvoudig trouw te zijn aan je hart, aan je gevoel, trouw te zijn aan jezelf. Niet schoppen tegen van alles, al kan dat ook een authentieke fase zijn vanuit pijn niet begrijpen. Maar trouw zijn aan een Verbinding die je voelt, dat je voelt dit is Waar. Een verantwoordelijkheid nemen, echt verantwoordelijkheid voor jezelf.
Er zijn er niet veel. Er zijn er maar heel weinig, ook in new age land.
Het zijn enkeltjes die dat doen, onvoorwaardelijk, in de overgave. Wat het gevolg ook is. In eerste instantie heel eenzaam deze weg, want je krijgt er in eerste instantie niets voor terug. Alleen maar de ervaring de toetsing dat het klopt wat je voelt. Dat je zo meer en meer daarin mag gronden. Ja door pijn en verwarring heen, door vele illusies heen naar de Waarheid geleid door de Waarheid.
In eerste instantie vaak ontmaskering, deprogrammering van alle programma's waar je mee vol geraakt bent. Het is de moeilijkste weg die er is, omdat het niet past in deze wereld. Deze wereld wil dat niet, die wil niet zichzelf onder ogen zien, nietsontziend. De mens wil vluchten of het probleem buiten zichzelf plaatsen. Dus je bent heel kwetsbaar hierin, en zult in eerste instantie vaak gekwetst worden.
Maar inderdaad daarin mag je meer en meer de ware Vrijheid vinden, binnenin, omdat je Weet, omdat je verantwoordelijkheid genomen hebt, omdat je geantwoord hebt op je Geweten, wat werkelijk Weet wie je bent. Een onverwoestbaar vertrouwen. Een onafhankelijk worden van de wereld de mens om je heen, al blijft de verbondenheid betrokkenheid, dus je zult je nooit terugtrekken op een eilandje als je gegrond hebt de Waarheid.
lieve warme groet Kagib
Reacties