6-11-61 schoonheid en Essentie

Daar op de veranda vol geuren, terwijl de dageraad nog ver is en de bomen nog zwijgen, daar is schoonheid Essentie. Maar die Essentie kan niet worden ervaren; aan ervaren moet een einde komen, want ervaring versterkt alleen het bekende. Het bekende is nooit Essentie. Meditatie houdt nooit het opdoen van meer ervaring in; het is niet alleen het einde van het ervaren - de reactie op een grote of kleine uitdaging - maar het is het openen van de deur naar de Essentie, het openen van de deur van een oven met vuur dat volledig vernietigt, zonder enige as achter te laten; er zijn geen resten.

Wij zijn de resten, de jaknikkers van gisteren, van vele duizenden dagen, een voortdurende reeks van eindeloze herinneringen, van keuze en vertwijfeling. Het Grote Zelf en het kleine zelf vormen het patroon van het bestaan; het bestaan is denken en het denken is bestaan, met een nooit aflatend lijden. In de vlam van meditatie eindigt het denken en daarmee het voelen, want geen van beide is Liefde. Zonder Liefde is er geen Essentie; zonder deze is er alleen de as waarop ons bestaan rust.
Uit leegte ontspringt de Liefde.

Krishnamurti