8-11-61 nederigheid deugd orde



Er was een enkele wolk achter de oostelijke heuvels, gloeiend door het licht van de ondergaande zon; geen fantasie zou zo'n wolk kunnen scheppen. Ze had de vorm van alle vormen; geen bouwmeester zou ooit een dergelijke structuur hebben kunnen ontwerpen. Ze was het gevolg van veel wind, veel zon, veel nachten, van druk en van spanningen.
Andere wolken waren donker zonder licht; ze hadden geen diepte of hoogte, maar deze ene vernietigde de ruimte.
De heuvel waarachter de wolk hing leek van leven en kracht ontledigd; hij had zijn gebruikelijke waardigheid en zijn zuiverheid van lijn verloren. De wolk had alle eigenschappen van heuvels, hun kracht en hun stilte opgeslokt.

Onder de torenhoge wolk lag het dal groen en schoon geregend; dit oeroude dal heeft iets heel moois als het geregend heeft; het wordt opvallend helder en groen, met elke nuance van groen, en de aarde wordt roder. De lucht is helder en de grote rotsen op de heuvels worden glanzend rood, blauw, grijs en bleekviolet.

Nederigheid is de essentie van alle deugden.
Nederigheid noch deugd zijn aan te kweken.
De respectabele moraal van welke samenleving dan ook is niet anders dan een aanpasing aan het patroon dat door het maatschappelijke, economische of godsdienstige milieu is voorgeschreven, maar een dergelijke moraal van veranderende aanpassing is geen deugd. Conformering en de imiterende egocentriciteit van de geborgenheid - moraal genoemd - zijn de ontkenning van deugd.

Orde is nooit duurzaam; ze moet iedere dag gehandhaafd worden, zoals een kamer iedere dag moet worden schoongemaakt. Orde moet iedere dag van ogenblik tot ogenblik gehandhaafd worden. Die orde is niet een persoonlijke, individuele aanpassing aan het patroon van geconditioneerde reacties van voorkeur en afkeer, genot en pijn. Deze orde is geen middel om het lijden te ontvluchten; inzicht in het lijden en de beëindiging ervan betekenen deugd, die orde schept.
Orde is geen doel op zichzelf; orde als doel op zichzelf voert naar het slop van het fatsoen, dat ontaarding en verval betekent. Leren, leren van alles en van iedereen, is de essentie van nederigheid. Er is geen rangorde bij het leren. Gezag sluit leren uit; een volgeling zal nooit leren.


Krishnamurti

Reacties

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS