29-11-61 sensitiviteit

Zonder sensitiviteit kan er geen genegenheid zijn.
Persoonlijk reageren duidt nog niet op sensitiviteit. Iemand kan gevoelig zijn met betrekking tot het eigen gezin, de eigen prestaties, status en capaciteiten. Dat soort gevoeligheid is reactie, beperkt, bekrompen en aan verval onderhevig.
Sensitiviteit is iets anders dan goede smaak, want goede smaak is persoonlijk; schoonheid, gewaar-zijn betekent vrij zijn van persoonlijk reageren. Zonder waardering voor en sensitief gewaar-zijn van schoonheid is er geen Liefde. Dit gevoelig gewaar-zijn van de natuur, de rivier, de hemel, de mensen, de smerige weg, is genegenheid. De essentie van genegenheid is gevoeligheid.

Maar de meeste mensen zijn bang om gevoelig te zijn; voor hen betekent gevoelig zijn gekwetst worden; dus verharden ze zich en houden zo hun leed in stand. Of ze vluchten in allerlei vormen van vermaak; de kerk, de tempel, praatjes, de bioscoop en sociale hervormingen.
Maar gevoelig zijn is niet persoonlijk en als het dat wel is, leidt dit tot ellende. Het doorbreken van dit persoonlijk reageren is liefhebben en Liefde geldt zowel de enkeling als de massa; ze beperkt zich niet tot de enkeling of de massa. Om gevoelig te zijn moeten alle zintuigen ontvankelijk en actief zijn; de angst om slaaf te worden van de zintuigen is alleen maar het ontlopen van een vanzelfsprekend feit. Gewaar-zijn van het feit leidt niet tot slavernij; het is de angst voor het feit dat daartoe leidt.
Gevoelig gewaar-zijn van het denken, van het voelen, van de wereld om je heen, van je kantoor en van de natuur, doet je van moment tot moment in genegenheid ontbranden. Zonder genegenheid wordt iedere handeling een last, een mechanisme dat verval inluidt.

Krishnamurti