de Stroom

Het is een thema wat vaker terugkomt de Stroom.
En wat wil die Stroom dan?
Die Stroom die Weet.
Die Weet precies wat nodig is.
Die Stroom, die Rivier heeft n eindeloos geduld met ons.
Laat ons doen.
Laat ons doen wat we doen.
Laat ons ook uit de Stroom vallen, maar laat ons dan niet vallen. Elk moment krijgen we de mogelijkheid om terug te keren in de Stroom.
De Stroom naar meer en meer ruimte voor iets wat eigenlijk niet van deze wereld is. Wat waarlijk Liefde is, wat Weet. Dat we het meer en meer zelf zullen Weten.
Als we tot die overgave kunnen komen dan zal dit proces meer en meer voortgang kunnen vinden.

En tuurlijk we mogen onze eigen wegen banen, als we t zelf beter denken te weten, zelf te moeten doen. Als we ons verplicht voelen tot, tot zoveel, allerlei stemmen die in ons spreken volgen.
Het mag allemaal.
We mogen alle kanalen graven die we maar willen. Helemaal uit de Stroom raken, verder en verder weg, in een doolhof van eigen stroompjes.
Eigenlijk zolang wij t willen doen zijn we uit de Stroom. Als er een fixatie opzit, stuk verkramping, het moeten doen, of van alles bouwen op dat wat we doen.
Zolang we eigenwilligheid zijn, mogen we t ook zelf doen, en daar de vruchten van plukken.
Daardoor misschien uiteindelijk bezinning, en een terugkeer naar de Stroom. Weer waarlijk een rivier worden, meestromen met de Rivier, die uiteindelijk zal uitstromen in de Zee.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/ru2MX2clnq