ontmaskering

Gedachten vinden ergens hun voeding in, hun grond, zijn dienaren van dat wat meestal verborgen is, of wat we niet willen zien.
Van daaruit krijgen de gedachten hun voeding, en vinden steeds weer mogelijkheden om hun meester te dienen.
Steeds meer gedachten kunnen vanuit n bepaald thema ontstaan, en je kunt er helemaal in verstrikt raken. Dat je geleefd wordt door deze gedachten.
T heeft geen zin ze te onderdrukken, dan worden ze alleen maar sterker. Of t in iets anders omzetten, het zogenaamde 'positieve denken' dan raak je slechts verdwaald in een illusie als je geen begrip hebt gekregen voor de betekenis van die gedachte.

Nee, t gaat erom de wortel ervan te vinden, de wortel van waaruit bepaalde gedachten ontstaan, van waaruit ze hun voeding krijgen.
Daar voeling mee krijgen, dat door je heen laten gaan. Wat wil dit je zeggen, wat spreekt hierin, wat is de grond hiervan?
Durven voelen, dat wat onder alles zit.
De naakte kern van een bepaald thema. Niet je vastbijten, of je fixeren, of je bezig blijven houden met wat er allemaal omheen kringelt, de gedachtendans, maar wat onder die dans zit.
Dan komen er mogelijkheden.
En overal waar je de meester kunt ontmaskeren, de wortel van je gedachten eruit kunt trekken, ontstaat een stuk stilte. Vrijgemaakt bewustzijn, ruimte voor werkelijk Weten, dat uiteindelijk niet zoveel gedachten nodig heeft.
Zo mag t stiller en stiller in je worden, en waarlijk het Bewustzijn in je gaan spreken. Totdat alle meesters verdwenen zijn en jij de meester geworden bent van je gedachten.
Dan vervullen ze de rol die ze oorspronkelijk hadden moeten vervullen, het waarlijk dienaar zijn van onze Essentie.

Kagib