29-7-2000 verder gaan



Zo vaak dat ik ben gevallen,
maar ook weer ben opgestaan.
Een steeds weer nieuw zien.
Een steeds weer opnieuw leren verstaan.
Een steeds weer opnieuw inzien.
Een steeds weer loslaten.
Een steeds weer achterlaten.
Na verblinding de ogen open gegaan.

Balancerend op een koord.
Het verschil tussen Waarheid en schijn.
Steeds weer dat Christus wordt vermoord,
me achterlatend in wroeging en pijn.

Steeds weer opnieuw doorgronden.
Trouw zijn aan de Bron.
Waarmee ik me uiteindelijk zo diep heb verbonden.
Zonder welk ik tot niets meer kom.

Waarom nog verder gaan?
Ik weet nu toch dat alles illusie is.
Ik heb nu toch doorzien het totale bestaan.
Er is toch helemaal niets wat ik mis.

Waarom verder gaan,
als ik toch maar aan de kant blijf staan.
Een vreemdeling ben.
Het steeds weer zal zijn, ik en hen.

Ik ben vol.
Ik ben leeg.
Misschien is het beter dat ik zweeg.

En toch, ik ga verder.
Het gaat daarbij niet om beter of hoger.
Het gaat slechts om volgen, trouw zijn.
Trouw zijn aan wat zich ontvouwen wil.
Dit leeft in mij, heel stil.
Dat groeien wil.
Dat bloeien wil.
Zich openbaren wil.

Ik weet dat ik moet verdwijnen.
Oplossen.
Zodat dat wat werkelijk is, mag verschijnen.


Kagib

Reacties

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS