natuur en mens



De rijstvelden aan weerskanten van de weg lagen weelderig groen te blinken in de warme zonnestralen en de rijstvogeltjes met hun trage vleugelslag tekenden zich wit af tegen de blauwe heuvels voorbij de velden. Een lange bruinige slang was het water uit gekropen en lag te rusten in de zon. Op het bruggetje was een schitterend blauwe ijsvogel neergestreken, die zich gereedmaakte voor een nieuwe duikvlucht.
Het was een heerlijke ochtend, niet al  te warm, en de eenzame palmen hier en daar tussen de velden hadden veel te vertellen. De groene velden en de blauwe heuvels vormden een harmonische eenheid, als een lied. De tijd leek heel snel voorbij te gaan. In de blauwe lucht cirkelden de haviken; zo nu en dan streken ze neer op een tak om hun veren glad te strijken; dan opeens gingen ze er weer vandoor, roepend en rondjes vliegend. Er waren ook diverse adelaars, wit van hals en goudbruin van lijf en vleugels. Tussen het pas opgekomen gras zag je grote rode mieren; ze renden schokkerig een bepaalde kant op, hielden dan plotseling stil en gingen er in de tegenovergestelde richting vandoor. Er was zo'n rijkdom aan leven, zo'n overvloed - en het bleef ook zo onopgemerkt, wat al die grote en kleinere levensvormen misschien wel zo lief was.

Een jonge os met bellen om zijn hals trok een lichte kar, heel verfijnd van constructie; de twee grote wielen waren met elkaar verbonden door een dunne stalen stang, waarop een houten verhoging was aangebracht. Op die verhoging zat een man, trots op de snel dravende os en op de equipage. Die stoere en toch slanke os maakte hem een persoon van gewicht; iedereen zou nu naar hem opkijken en dat deden de voorbijkomende dorpelingen dan ook. Ze bleven stilstaan, keken met bewonderende blikken, maakten een opmerking en liepen dan weer door. Wat zat die man trots en rechtop strak voor zich uit te kijken!
Of je nu trots bent op kleinigheden of op grote prestaties, dat blijft in wezen gelijk. Wat je doet en wat je hebt, geeft je gewicht en prestige, maar de mens zelf, in zijn totaliteit, lijkt nauwelijks iets te betekenen.


Krishnamurti

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

Afbeelding
Als je jezelf gedragen weet door de Oceaan, daarmee een voelt dan begint het pas Het is de basis van een verdere ont-wikkeling, ontvouwing, in Verbinding met de Oceaan, meebewegend met de Oceaan. Heel belangrijk is  je beweegt niet meer tegen, in t denken dat je een golf bent, of verblind gefixeerd op al die golven. Dus er is geen enkele energie meer die verbroken hoeft te worden, illusies die ontmaskert hoeven te worden. Je voelt je bent een met het Al en beweegt mee. Maar die Beweging heeft dus perspectief. Er is een Pad dat verder gaat, een spiraal omhoog. Ook is er een Pad in deze wereld, het zijn op t juiste moment op de juiste plek. Dat is niet relatief. Als je meebeweegt, alle eigenwilligheid verdwenen is dan ben je op t juiste moment op de juiste plek. Je hebt  je overgegeven aan de Oceaan van Weten die Weet wat nodig is, waar je t beste kunt zijn voor jezelf en voor de ander om je heen. Levend in het Eeuwige moment als binnenin alles verstild is vervuld is tot vre
Meer lezen

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen