miskenning

Miskenning wat is dat? Jezelf mis-kennen, jezelf ont-kennen, eigen behoeften, verlangens, altijd de ander de ander, heel altruïstisch lijkt t.... Maar vaker, of bijna altijd, schijn bedriegt.
Een periode gaat het goed. Iemand is heel gelukkig in deze rol. Iemand lijkt niets nodig te hebben, altijd klaar staan altijd helpen, altijd er zijn.
Maar wat dan ontstaat is dat de omgeving zich hiernaar gaat voegen. Nee je wordt uiteindelijk niet meer beloond, het wordt als vanzelfsprekend geacht. Och dat doet zij wel, hij wel. Minder en minder zijn er bedankjes. Je zit vast in een rol van waaruit je benaderd en bekeken wordt.
En dan gaat er iets schrijnen, want dan blijk je toch niet zo altruïstisch te zijn als je dacht. Je verlangt naar je complimentje naar een schouderklopje, wat goed dat je dat gedaan hebt, dank je wel. Je bent zo lief, ben zo blij dat jij er bent. Nee dit verdwijnt meer en meer, er ontstaat een soortement van onverschilligheid naar jou.

Want je bent niet echt, het is schijn, en mensen voelen dat. Je zegt niet nee als er nee gezegd wil worden, dus mensen lopen over je heen, respecteren je niet. Er is geen eigenheid, geen grens, dus er wordt over jouw grenzen heen gegaan, wat je zelf toelaat.
En ja, eens is er toch een grens aan dit alles. En dan wordt een ander aspect van jou zichtbaar, wat je al zolang weggestopt hebt, naar onderen gedrukt hebt, onderdrukt hebt.
En uiteindelijk barst dan de bom. Dat lucht op. Misschien wel voor iedereen, al kunnen er scherven zijn, van pijn, verwonding.
Maar dan kan de fase ingaan van hervinden van jezelf, van heling, van echt voeling krijgen met jezelf. Wat jij wil, wat echt goed is voor jou goed voelt voor jou, in harmonie is met jou. En dat zal dan uiteindelijk goed zijn voor die ander. En in alle natuurlijkheid, heb je juist dan zoveel te geven zonder jezelf te forceren.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/THOnj8mxL6