het Kind
Jezus zag kinderen die gezoogd werden. Hij zeide tot de discipelen: Deze kinderen die gezoogd worden gelijken op hen, die ingaan tot het Koninkrijk.
Als ik de mens in mij zelf wil beleven, moet ik mij verbonden gevoelen met het aardse lichaam. Ik moet werkelijk in mij kunnen binnen gaan, dwz niet blijven hangen in mijn denken dat verbonden is met de aardse dingen. Op die wijze zal ik dus niet terugkeren tot wat de dierlijke natuur genoemd wordt om mij door haar te laten overheersen en tiranniseren. Ik zal echter niet deze natuur verwaarlozen of aan haar lot overlaten. In ons zijn eeuwige emanaties werkzaam waaraan bloed en merg, levenssappen en aandoeningen, voorbijgaande vreugden en lijden ondergeschikt zijn, en dienstbaar zullen moeten worden. Deze ondergeschikte dienaren behoren niet verwaarloosd te zijn maar met goedheid verzorgd te worden om in het geheel hun plaats te vinden. Want dan pas kan het geheim van de geest zich laten gelden en haar kracht en licht kan voor de dag treden. Hier is geen plechtige of verheven kunstgreep nodig. De manifestatie van het eeuwige heeft niet volgens 'kunstgrepen' plaats. 'Zo gij niet wordt gelijk de kinderkens.
'Er is maar één mogelijkheid die verandering naderbij te komen: de ontwikkeling van de wil.
De 'kinderkens' zijn het voor wie horen en zien open gaan, zodat een wondere wereld zich openbaart. Bij menig kind is onbewust de 'helderziendheid' aanwezig die wijst op de functie van geestelijke krachten (die met grote innerlijke fijngevoeligheid gepaard gaan). Naarmate het leven voortgaat wordt deze innerlijk-werkzame zone door de dienst aan de belangen der wereld geleidelijk ingekapseld, ja, maar al te gemakkelijk voor goed verdrongen en afgestompt zodat de 'grote mens' dit gebied als een belachelijk sentimentele functie gaat beschouwen. Dan wenst hij zich te beschermen en te vrijwaren tegen pijnlijke aanrakingen en kwetsuren zodat hij wegkruipt in een uiterlijke allure, een strak en soms verhard masker of de gevoelige en kinderlijke natuur verzuipt in verstrooiing en oppervlakkigheid. Daarom is het voor velen een lijdensweg, vóór deze sensitieve zone van binnen uit is doorgloeid en doorbrand van het licht van de geest en een zuiver-werkzaam instrument is geworden. Het is het enige dat gebeuren moet om het Koninkrijk te kunnen binnengaan. Het oorspronkelijke leven is altijd met een kindje vergeleken, de zuigeling die aan de borst ligt van de ware moedermelk. Bij Lao Tse heeft het nog niet eens geglimlacht. In de oorspronkelijkheid worden de twee tot een gemaakt. Het ene en het andere vinden elkaar tot openbaring van het eeuwige en oneindige leven. Dit is vol mysterie en niet in woorden te bevatten, hoogstens aan te duiden. Wie er deel aan krijgt heeft het hoogste beleefd, een belevenis die door geen andere overtroffen worden kan en evenmin te niet gedaan kan worden. Het is de werkelijkheid van wat 'binnen u is en buiten u.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
Reacties