het lichaam 1
Jezus zeide: Rampzalig is het lichaam, dat afhangt van een lichaam en rampzalig is de ziel, die afhangt van deze twee.
Welk een weg staat hem te wachten die de koele vrijheid van de geest gekozen heeft. Steil en smal. Die vrijheid is zijn eigenlijke domein, het is zijn afkomst en zijn rijk, zijn koningschap. Menigeen zal zeggen: Het is onmogelijk, het is de grootste waaghalzerij. De weg die Jezus duidelijk aangeeft is niet te begaan, zonder dat er hartverscheurend voor geleden worden moet en wie wil dat? Wie zal dat kiezen? Ik heb toch de lichamelijke aanwezigheid lief, hoe dichter hoe liever, ik heb de zoetheden van mijn zinnenlustige ziel lief, hoe inniger hoe liever. Kom mij dan niet aan met die vreselijke leer die zegt, dat wij in een ander rijk thuis horen, een goddelijk rijk, verlicht, stralend, waarin wij ons eigen goddelijk IK zouden herkennen, eeuwig uit God geschapen naar Zijn gelijkenis.
De mens twijfelt: 'Want dan moet ik leren luisteren naar een stem van de 'overkant', een zeer verre stem, een fluisterende stem. Ik luister nog liever naar vele stemmen van anderen, vooral als ze mij in een roes brengen van desnoods gehypnotiseerde zaligheid, wanneer ze mij meevoeren en mij aan mij zelf onttrekken en mij de verantwoordelijkheid ontnemen voor mijn eigen stem. Ik zal liever luisteren naar doorgevingen en ingevingen van anderen, want ik wil mij zelf niet vertrouwen omdat ik mij dan houden moet aan een eigen weg, aan een eigen ondervinden en beleven, een eigen ontdekken en een zelf komen staan voor het 'aangezicht des Heren.'
Want geen mens zal staan voor dit aangezicht dat zich al weerspiegelt in wat hij zelf in liefde en waarheid is, indien hij zijn verborgen gelaat, het gelaat van 'gene zijde' zo diep in hem omfloerst, niet heeft gereinigd van alle duisternis en vrees. Van alle leed en ellende die hij te verwerken kreeg en die toch ook de oogst is van wat hij zelf had gezaaid.
Geloof niet dat anderen uw leven maken. Indien ge dat toelaat en zelf niet de hand aan de ploeg slaat, zijt ge uitgeleverd aan de lichamen van anderen en de zielen van anderen waarmee ge dan in strijd en rampzaligheid geraakt, juist omdat ge niet de moed opbrengen kunt uw eigen zuivere stem te leren horen en die te volgen, ook al kunt ge die leren toetsen aan vele stemmen van anderen.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=1BMLYMQ4
Welk een weg staat hem te wachten die de koele vrijheid van de geest gekozen heeft. Steil en smal. Die vrijheid is zijn eigenlijke domein, het is zijn afkomst en zijn rijk, zijn koningschap. Menigeen zal zeggen: Het is onmogelijk, het is de grootste waaghalzerij. De weg die Jezus duidelijk aangeeft is niet te begaan, zonder dat er hartverscheurend voor geleden worden moet en wie wil dat? Wie zal dat kiezen? Ik heb toch de lichamelijke aanwezigheid lief, hoe dichter hoe liever, ik heb de zoetheden van mijn zinnenlustige ziel lief, hoe inniger hoe liever. Kom mij dan niet aan met die vreselijke leer die zegt, dat wij in een ander rijk thuis horen, een goddelijk rijk, verlicht, stralend, waarin wij ons eigen goddelijk IK zouden herkennen, eeuwig uit God geschapen naar Zijn gelijkenis.
De mens twijfelt: 'Want dan moet ik leren luisteren naar een stem van de 'overkant', een zeer verre stem, een fluisterende stem. Ik luister nog liever naar vele stemmen van anderen, vooral als ze mij in een roes brengen van desnoods gehypnotiseerde zaligheid, wanneer ze mij meevoeren en mij aan mij zelf onttrekken en mij de verantwoordelijkheid ontnemen voor mijn eigen stem. Ik zal liever luisteren naar doorgevingen en ingevingen van anderen, want ik wil mij zelf niet vertrouwen omdat ik mij dan houden moet aan een eigen weg, aan een eigen ondervinden en beleven, een eigen ontdekken en een zelf komen staan voor het 'aangezicht des Heren.'
Want geen mens zal staan voor dit aangezicht dat zich al weerspiegelt in wat hij zelf in liefde en waarheid is, indien hij zijn verborgen gelaat, het gelaat van 'gene zijde' zo diep in hem omfloerst, niet heeft gereinigd van alle duisternis en vrees. Van alle leed en ellende die hij te verwerken kreeg en die toch ook de oogst is van wat hij zelf had gezaaid.
Geloof niet dat anderen uw leven maken. Indien ge dat toelaat en zelf niet de hand aan de ploeg slaat, zijt ge uitgeleverd aan de lichamen van anderen en de zielen van anderen waarmee ge dan in strijd en rampzaligheid geraakt, juist omdat ge niet de moed opbrengen kunt uw eigen zuivere stem te leren horen en die te volgen, ook al kunt ge die leren toetsen aan vele stemmen van anderen.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=1BMLYMQ4
Reacties