het lichaam afsluiting

Als ge uw lichaam en ziel uit handen geeft door ze te afhankelijk te maken, afhankelijk van andere lichamen en andere zielen die op hun beurt wederom afhankelijk zijn en getiranniseerd worden, in welk een toestand van redeloosheid en slavernij komt ge dan terecht?
Nee, Jezus heeft het volste recht zo te spreken en ons voor al die ellende te waarschuwen. Want het is zo zonderling gesteld. De mensen die zelf in deze rampspoed leven, krijgen er niet genoeg van deze aan de wereld waarin zij leven, te verwijten, altijd maar, altijd maar.
Er is maar één mogelijkheid: zoek uw vrijheid en zelfstandigheid, leer dan het dier in u te temmen omdat het u niet tegen uw wil mee voert, en toon die kracht door een vorm van matigheid zoals die in de veertiende kaart van de tarot wordt aangegeven. Een gevleugelde genius schenkt de inhoud van een zilveren vat in een gouden vat. Dit betekent dat, zonder een druppel te morsen, de krachten der ziel overgebracht worden naar het domein van de geest en deze allerinnerlijkste 'stofwisseling' geschiedt in uw ziel door de gerichtheid van uw wensloze wil die van God is. Dat is het grootste geheim dat de weg der aandacht en concentratie openbaart en de mens een geheel andere richting in zijn leven geeft, de richting naar zijn verheven oorsprong. Hierin ligt zijn bevrijding uit rampzaligheid en slavernij.

Alle conflicten worden hier opgeheven. Ieder oordeel en vooroordeel vervalt. Het is de verlossingsleer bij uitnemendheid en ieder moet voor zichzelf de weg gaan en zich naar de hoogte heen hakken door zijn eigen hart. Dit moge een lijdensweg lijken, maar het is een tijdelijk lijden, bovendien vol afwisseling. Laat hij nooit en te nimmer bij dat leed stil staan. Laat hij voortgaan en niet omzien, en weten dat het zijn stralende genius is die hem de weg zal wijzen. Hij zal bemerken dat hij nooit alleen is al lijkt hij in de grootste eenzaamheid verloren. Er is een diepe verlorenheid en daar is het juist dat hij gevonden wordt. Zelfs in zijn verbrijzeling, waarin alles in hem zich ten dode voelt opgeschreven, en hij niets meer verwacht, ja alle verwachting uit hem weggebrand is, juist zelfs in die toestand zal hij zonder het direct te weten, opgevangen worden door de kracht van zijn 'hoger' IK en allen die hem op die weg voorgingen zullen hem optrekken en hem vleugels verschaffen in zijn ziel en hem de vrije en opwaartse vlucht leren kennen die geen einde neemt.

Ik weet wel dat dit maar woorden zijn en dat ze als schone beloften klinken. Maar er is geen belofte na de onderwerping van het dier der aarde, geen enkele belofte na de 'zelfoverwinning' aan de overzijde. Het is eenvoudig zo, dat de sluiers waarin we ingeweven zijn, vaneengereten worden. In het duisterste uur breekt het wolkengordijn en een herborenheid, een vernieuwing, een eindeloze en onnoemelijke vreugde breekt aan, zoals bij de vlieger die door het duistere hart van een cycloon schiet, waarin hij met de dood zelf wordt geconfronteerd, en dan ineens het beoogde landschap voor zich ziet liggen in een stralende zon. Dit wacht de mens eenvoudig als hij zijn lichaam besturen leert als een moedige piloot.
Leer dus geleidelijk heerschappij te krijgen over het lichaam, dat afhankelijk is van een ander lichaam, en over de ziel, die afhankelijk is van een andere ziel.


Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=2DUAUJV5

Reacties

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS

BEET VAN BEWUSTZIJN