het Koninkrijk op aarde 2

Toch zijn er vele mensen die dit weten. Zij weten het niet met hun verstand, omdat het daarmede niet te begrijpen is. Het weten van het verstand moge veel aan de aardse mens dienstbaar gemaakt hebben, toch kan men dit alles spoedig weer vergeten en verdwijnt het in het aangezicht der vergankelijkheid. Maar de ontdekking van de nieuwe kracht van beleven en geloven schenkt een onuitwisbare zekerheid van het leven zelf, dat niet in het bewustzijn uitgewist kan worden, omdat het bewustzijn aan dit geestelijk element zijn ontstaan te danken heeft en er daardoor geheel mede vervuld kan worden.
Daarom is de 'geest' de kracht van het Koninkrijk en in die kracht is de her-innering vervat aan wat wij eens waren. Deze her-innering maakt het 'vergetene' tot een aanwezigheid, zodat verleden en toekomst samensmelten in het moment van het nu als een boventijdelijke tegenwoordigheid. Het is wel te begrijpen waarom deze tegenwoordigheid van geest een koninklijke kracht genoemd wordt. Zij overwint n.l. het lichaam met al zijn bevindingen, in die zin dat nood, zorgen en ziekte ondergeschikt blijven aan die kracht der krachten.



DE TIJD GAAT KOMEN...

De tijd gaat komen om mij heen.
Ziet mij uit alle hoeken aan.
Wat wilt ge van mij, Oude Tijd?
Of moet ik soms nu hier vandaan?

'k Gevoel een glimlach over mij
En zit terneer en ben bereid.
Wat maakt zo stil en helder blij?
Dat hij mij halen komt, o tijd?

Ik blijf maar lachen onderwijl
En 'k zie - alsof ik kreupel was -
met blijdschap buiten het gespeel
van licht en bloemen in het gras.

En 'k denk: Mijn lichaam hoort aan u,
o lieve tijd, van harte zeer,
maar binnen in mij schalt de vreugd!
Nee, in mij zelf roept ge niet meer.

Ik ben om u niet treurig meer,
hoe 'k u ook aanzie rondom mij,
ge treedt mij nader keer op keer,
verleden-toekomst gaan voorbij.

In het verbond met u, o tijd,
worden de banden ras geslaakt.
En nooit wordt ge dan meer verbeid;
gewichtloos ben ik Eeuwigheid.

Adieu mijn tijd, adieu, adieu,
ik blijf hier zelf met mijn lief.
Hoeveel hebt ge geschonken mij!
Hoeveel dat 'k uit uw ban verhief?

Zo dank ik u uit gans mijn hart,
mijn grote, trouwe, gouden tijd.
Gij die onnoemlijk mij kwam schenken
de luister aan mijn geluk bereid.

Mijn Vader Tijd... die overvloed mij deed,
ik leg de glans der liefde om uw kleed.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden

Reacties

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

NIETS ZIJN

KARMA NEMESIS