brieven B afsluiting
Dat toch eens eindelijk de ogen opengaan voor de zin die wij zelf aan ons leven kunnen geven als wij deze inzet, dit verloren geven voor de vernieuwing herkennen. Het is of de godheid zichzelf in ons geboren laat worden. Of hij de Vader wordt van zichzelf en in ons zich iets voltrekt dat zijn bevestiging vindt in het 'ik en de Vader zijn één'. Dit is eenvoudig een feit. Er kunnen zich mensen tegen verzetten en zeggen: het is een krankzinnige hoogmoed of iets dergelijks, het blijft voor alle eeuwigheid wat het is als dit aan ons is geschied.
De hoge frequentie in haar uiterste fijnheid, die wij alleen aan de ether toeschrijven, kan in de ziel een antenne vinden waarvoor wij de plaats vrij kunnen maken in openheid en zuiverheid, opdat wij de inwerking ervan als zacht doordringend licht gaan gewaarworden, dat zich geleidelijk versterkt naarmate wij de lichtschuwheid hebben overwonnen en er meer van verdragen kunnen.
God is het bewustzijn waarin al de moeilijkheden zijn opgeheven en ten opzichte waarvan het zgn. dagelijkse leven voor velen een droom en soms een nachtmerrie is. De mensen dromen hun eigen dromen en het is de kunst dat ze heel iets anders leren kennen dan al die kaleidoscopische werkelijkheden die rusteloos voorbij gaan.
Is dat niet mogelijk? Ik verzeker je met de grootste stelligheid, dat er een kracht in de mensen is die uniek is onder alle andere, hoevele en van welke kwaliteit ze ook mogen zijn. Eigenlijk is er maar één werkelijke kracht. Alle andere zijn machten en verkledingen van verborgen affecten, angsten of strevingen.
Je bent een schepping uit die ene kracht en het bewustzijn ervan maakt dat alle afgescheidenheden die ieder op zichzelf willen functioneren erin opgenomen worden en tot het ene herleid. Deze kracht is de godskracht, de godsliefde die de grondslag is der schepping en waaruit de mens zelf is voortgekomen.
Maar deze mens heeft zich trachten los te maken uit zijn oorsprong en daardoor zijn afkomst verloochend om een geheel eigen individueel leven te leiden. Maar juist daardoor kwam hij weer tot de ontdekking, dat het oer-individuele in hemzelf de godskracht was die alle verscheidenheden weer opheft in het ene licht der onuitsprekelijkheid. Zoals de dromen vergaan bij het ontwakend licht van het bewustzijn. De mens heeft zich in vele gevallen zo ingesponnen in zijn gedachten en verbeeldingsleven, dat hij niet bemerkt hoe hij zich verstrikt en inhult en overal drempels en omheiningen bouwt om zich veilig te stellen terwijl hij in God veilig is.
Natuurlijk kan ik je dit niet duidelijk genoeg zeggen. Het is niet voor niets dat dit licht met een verterend vuur is vergeleken, maar niettemin is het een reinigend vuur dat ons van de waan der afgescheidenheden bevrijdt. Er is de opvatting dat de aarde in zijn kern een grote lichtende vuurmassa is en zijn oppervlakte met al zijn oceanen en continenten een omhullende gestolde massa. In overeenstemming daarmede zouden wij van de aardse mens kunnen zeggen: lichamelijk ben je een samenstelling van vele oceanen en continenten onder talloze stromende aanzichten maar in je innerlijk is je eigenlijke leven de kern als een lichtend element van je zonnebestaan. Leer de kern kennen en leef in het licht en je bent heer en meester over alle continenten en oceanen. Dwz aan de mens is het beheer gegeven over alle schatten van de hemel waarmee hij in staat zou zijn een schone aarde te verzorgen. Maar hij doet het niet. Hij verzorgt de aarde niet, maar exploiteert haar en misbruikt haar en beseft niet de grootheid en schoonheid van de schepping waarvan hij zelf deel uitmaakt.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
De hoge frequentie in haar uiterste fijnheid, die wij alleen aan de ether toeschrijven, kan in de ziel een antenne vinden waarvoor wij de plaats vrij kunnen maken in openheid en zuiverheid, opdat wij de inwerking ervan als zacht doordringend licht gaan gewaarworden, dat zich geleidelijk versterkt naarmate wij de lichtschuwheid hebben overwonnen en er meer van verdragen kunnen.
God is het bewustzijn waarin al de moeilijkheden zijn opgeheven en ten opzichte waarvan het zgn. dagelijkse leven voor velen een droom en soms een nachtmerrie is. De mensen dromen hun eigen dromen en het is de kunst dat ze heel iets anders leren kennen dan al die kaleidoscopische werkelijkheden die rusteloos voorbij gaan.
Is dat niet mogelijk? Ik verzeker je met de grootste stelligheid, dat er een kracht in de mensen is die uniek is onder alle andere, hoevele en van welke kwaliteit ze ook mogen zijn. Eigenlijk is er maar één werkelijke kracht. Alle andere zijn machten en verkledingen van verborgen affecten, angsten of strevingen.
Je bent een schepping uit die ene kracht en het bewustzijn ervan maakt dat alle afgescheidenheden die ieder op zichzelf willen functioneren erin opgenomen worden en tot het ene herleid. Deze kracht is de godskracht, de godsliefde die de grondslag is der schepping en waaruit de mens zelf is voortgekomen.
Maar deze mens heeft zich trachten los te maken uit zijn oorsprong en daardoor zijn afkomst verloochend om een geheel eigen individueel leven te leiden. Maar juist daardoor kwam hij weer tot de ontdekking, dat het oer-individuele in hemzelf de godskracht was die alle verscheidenheden weer opheft in het ene licht der onuitsprekelijkheid. Zoals de dromen vergaan bij het ontwakend licht van het bewustzijn. De mens heeft zich in vele gevallen zo ingesponnen in zijn gedachten en verbeeldingsleven, dat hij niet bemerkt hoe hij zich verstrikt en inhult en overal drempels en omheiningen bouwt om zich veilig te stellen terwijl hij in God veilig is.
Natuurlijk kan ik je dit niet duidelijk genoeg zeggen. Het is niet voor niets dat dit licht met een verterend vuur is vergeleken, maar niettemin is het een reinigend vuur dat ons van de waan der afgescheidenheden bevrijdt. Er is de opvatting dat de aarde in zijn kern een grote lichtende vuurmassa is en zijn oppervlakte met al zijn oceanen en continenten een omhullende gestolde massa. In overeenstemming daarmede zouden wij van de aardse mens kunnen zeggen: lichamelijk ben je een samenstelling van vele oceanen en continenten onder talloze stromende aanzichten maar in je innerlijk is je eigenlijke leven de kern als een lichtend element van je zonnebestaan. Leer de kern kennen en leef in het licht en je bent heer en meester over alle continenten en oceanen. Dwz aan de mens is het beheer gegeven over alle schatten van de hemel waarmee hij in staat zou zijn een schone aarde te verzorgen. Maar hij doet het niet. Hij verzorgt de aarde niet, maar exploiteert haar en misbruikt haar en beseft niet de grootheid en schoonheid van de schepping waarvan hij zelf deel uitmaakt.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
Reacties