brieven C worden wat je bent 2
Je bent een prooi geworden van je eigen zintuigen, een buit van dat gevangen en overweldigende verduisterende vermogen dat toegeschreven wordt aan de vorst van deze wereld en die de grootste verachting heeft voor allen die in een bevrijdende God geloven omdat hij deze in het geheel niet kent, geen enkele weet van Hem heeft en ook niet kan hebben, maar zichzelf gaarne laat aanbidden in zijn grenzeloze hoogmoed in de verzekerdheid dat hij zijn schepselen laat springen en dansen zoals hij dit belieft.
En nu is het zaak, als u ooit uw tegenwoordigheid van geest blijvend deelachtig wil zijn, het op te nemen tegen deze geweldenaar, hem te doorzien in zijn doortrapte pogingen het mensenkind te vernietigen als het zich niet aan zijn intimiderende, steeds bedreigende en angstwekkende macht wil onderwerpen. Want ons dierbaar aardse en sterfelijke lichaam is het domein van zijn geweld.
De moeilijkheid is heer en meester te worden over je eigen zinnen waardoor de mogelijkheid bestaat het proces der overweldiging om te keren, een werkelijke bekering in ons zelf, een ommekeer van ons willen, een anders gericht zijn, een gerichtheid tot het zelf als brandpunt van het innerlijke leven, het zelf dat een geschenk der godheid is en dat het enige is waarover we beschikken en waarin de onnoemlijke God ons niet verlaten heeft.
De lichtkracht der godheid heeft hierin zijn aangrijpingspunt behouden zonder het ooit te verliezen, het enige dat ons gebleven is en de mogelijkheid bevat tot terugkeer naar een staat van licht en overwinning, van glorie en voleindiging, van eeuwigheid en onaantastbaarheid door het vergankelijke leven. Er is geen andere weg dan door het zelf in zijn bijna verloren aanwezigheid te versterken door je vertrouwen en je aandacht door alle situaties heen waarin het leven je brengt en tov alle ontmoetingen die je hebt te verwachten.
Er zijn ontmoetingen die je kracht geven en doen beseffen wat die wonderdadige liefde en vreugde zijn en andere zullen het masker dragen van verleiding en lust tot macht en overheersing, van angstaanjaging en bedreiging. Hier is nuchterheid en waakzaamheid geboden, niet op een angstvallige wijze, maar ik zou haast zeggen, zo langzamerhand met een kennis van zaken die open ogen en oren daartoe in staat stellen.
Je moet vooral niet denken dat het de andere mensen betreft die zo veelkleurig in hun bedoelingen en hun aanzichten kunnen zijn. Nee, nee, het is je eigen terrein, je eigen innerlijkheid, je gedachtenleven en de vele 'gemengde' gevoelens die in je huizen kunnen en je bewustzijn willen vervullen en willen verontreinigen en verduisteren. Het zijn nooit de anderen die je misleiden en nooit en te nimmer moet je hun de schuld geven van hun eventueel misleidende gedragingen. Je zou daarmee een totaal verkeerde weg bewandelen en op een onbesuisde manier die machten in de kaart spelen die je juist wilt doorzien en onderscheiden.
Daarom is het zo'n boeiende weg, niet dat je met een oordeel over je medemensen klaarstaat maar leert beleven en ondervinden wat er al niet in het eigen lichaam huist en dat, indien je ooit werkelijk volwassen en zelfstandig wilt worden je jezelf verantwoordelijk gaat gevoelen voor alles wat je overkomen kan.
Ik zal je nooit vragen alles wat ik je schrijf aan te nemen. Vertrouwen is iets dat je met jezelf moet uitmaken en het is beslist geen zaak om onnadenkend mee om te springen. Trouwens, het enige vertrouwen waarvan werkelijk sprake is, is het zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen in de juiste zin - en ik bedoel daar geen zelfbegoocheling mee - maar dat zich zo nodig op allerlei wijzen laat beproeven en herstellen, is de enige mogelijkheid om tot het inzicht en de ervaring te komen waarin het zelf is geworteld.
Zelf uit oer-zelf, kracht uit oer-kracht, licht uit oer-licht. What is in a name? Een roos, hoe ook genoemd, zal steeds dezelfde geur doen ruiken. En bij de weg tot het zelf gaat het om een bepaalde geur, een smaak, een feeling.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
En nu is het zaak, als u ooit uw tegenwoordigheid van geest blijvend deelachtig wil zijn, het op te nemen tegen deze geweldenaar, hem te doorzien in zijn doortrapte pogingen het mensenkind te vernietigen als het zich niet aan zijn intimiderende, steeds bedreigende en angstwekkende macht wil onderwerpen. Want ons dierbaar aardse en sterfelijke lichaam is het domein van zijn geweld.
De moeilijkheid is heer en meester te worden over je eigen zinnen waardoor de mogelijkheid bestaat het proces der overweldiging om te keren, een werkelijke bekering in ons zelf, een ommekeer van ons willen, een anders gericht zijn, een gerichtheid tot het zelf als brandpunt van het innerlijke leven, het zelf dat een geschenk der godheid is en dat het enige is waarover we beschikken en waarin de onnoemlijke God ons niet verlaten heeft.
De lichtkracht der godheid heeft hierin zijn aangrijpingspunt behouden zonder het ooit te verliezen, het enige dat ons gebleven is en de mogelijkheid bevat tot terugkeer naar een staat van licht en overwinning, van glorie en voleindiging, van eeuwigheid en onaantastbaarheid door het vergankelijke leven. Er is geen andere weg dan door het zelf in zijn bijna verloren aanwezigheid te versterken door je vertrouwen en je aandacht door alle situaties heen waarin het leven je brengt en tov alle ontmoetingen die je hebt te verwachten.
Er zijn ontmoetingen die je kracht geven en doen beseffen wat die wonderdadige liefde en vreugde zijn en andere zullen het masker dragen van verleiding en lust tot macht en overheersing, van angstaanjaging en bedreiging. Hier is nuchterheid en waakzaamheid geboden, niet op een angstvallige wijze, maar ik zou haast zeggen, zo langzamerhand met een kennis van zaken die open ogen en oren daartoe in staat stellen.
Je moet vooral niet denken dat het de andere mensen betreft die zo veelkleurig in hun bedoelingen en hun aanzichten kunnen zijn. Nee, nee, het is je eigen terrein, je eigen innerlijkheid, je gedachtenleven en de vele 'gemengde' gevoelens die in je huizen kunnen en je bewustzijn willen vervullen en willen verontreinigen en verduisteren. Het zijn nooit de anderen die je misleiden en nooit en te nimmer moet je hun de schuld geven van hun eventueel misleidende gedragingen. Je zou daarmee een totaal verkeerde weg bewandelen en op een onbesuisde manier die machten in de kaart spelen die je juist wilt doorzien en onderscheiden.
Daarom is het zo'n boeiende weg, niet dat je met een oordeel over je medemensen klaarstaat maar leert beleven en ondervinden wat er al niet in het eigen lichaam huist en dat, indien je ooit werkelijk volwassen en zelfstandig wilt worden je jezelf verantwoordelijk gaat gevoelen voor alles wat je overkomen kan.
Ik zal je nooit vragen alles wat ik je schrijf aan te nemen. Vertrouwen is iets dat je met jezelf moet uitmaken en het is beslist geen zaak om onnadenkend mee om te springen. Trouwens, het enige vertrouwen waarvan werkelijk sprake is, is het zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen in de juiste zin - en ik bedoel daar geen zelfbegoocheling mee - maar dat zich zo nodig op allerlei wijzen laat beproeven en herstellen, is de enige mogelijkheid om tot het inzicht en de ervaring te komen waarin het zelf is geworteld.
Zelf uit oer-zelf, kracht uit oer-kracht, licht uit oer-licht. What is in a name? Een roos, hoe ook genoemd, zal steeds dezelfde geur doen ruiken. En bij de weg tot het zelf gaat het om een bepaalde geur, een smaak, een feeling.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
Reacties