8 het Andere
Voorgaande is natuurlijk moeilijk te bevatten. Is er werkelijk nog een Kracht die van een andere orde is dan alles wat binnen de Spirituele wereld plaatsvindt, op het vlak van meditatie, yoga technieken, affirmaties, channelling, mediumschap, tarot, astrologie, numerologie, aura-reading enz. Mijn antwoord is daar volmondig ja, op. Je zou kunnen zeggen, het is een veel stillere Kracht.
Om deze Kracht te kunnen volgen, of laten groeien in jezelf, kun je eigenlijk niet zoveel doen maar vooral laten, loslaten, verstillen, leeg worden, over geven. Deze Kracht komt niet vrij door onderzoek van het verleden maar staat op, kan wakker worden in het Eeuwige nu.
Maar ja, zover was het nog niet wat mijn leven betreft. Wel heb ik alles toen losgelaten. Alle beelden die over mij opgebouwd waren. Alles wat ik zou zijn, en zou moeten doen. Gelukkig kon ik dit redelijk eenvoudig, omdat ik eigenlijk nooit zozeer hoefde. Het ging er voor mij alleen maar om in harmonie te zijn met het Goddelijke Plan, en ik dacht dat dit het Levensplan was. Maar na een zeer intens doorleefd inzicht heb ik alles losgelaten. Want eerlijk gezegd was het toen nog niet helemaal vrij, er zat nog een heel subtiele energie in van, kijk eens pap wat ik nu gepresteerd heb. Maar ook dit loste op. En ik ging alleen nog doen wat ik echt leuk vond, wat mij echt aantrok.
Ik ben toen gaan rennen, heb een cd gemaakt, en heel belangrijk heb me toen toch aangesloten bij de Geestesschool die ik 10 jaar daarvoor ook al tegen gekomen was, het Lectorium Rosicrucianum. Tussendoor kwam deze School steeds weer op mijn pad maar ik ging steeds weer weg omdat ik me er niet thuis voelde. Ik vond het zo verstandelijk, terwijl de geschriften me wel ten diepste raakte en er her-kenning in vond. Ook in het Krachtveld wat zij opgebouwd hebben voelde ik me zeer thuis, was ook echt thuis komen. Maar ik ervaarde dus steeds een discrepantie met de leden zelf en ging maar weer. Nu ben ik gebleven, en ben hier zeer dankbaar voor. Door dat Krachtveld ben ik door zeer intense veranderingen gegaan en kwam uiteindelijk de grote omkeer waardoor alles anders was. Eigenlijk vond die omkeer thuis plaats, door een boek, een roman die ik las. In een flits viel alles op zijn plek, een zeer krachtige flits, als een wonder. Het was een roman van Gustav Meyrink, ik weet niet of iemand die kent. Zijn romans raken me tot in mijn diepste essentie aan. Ze tonen een totaal ander perspectief dan wat over het algemeen in Spirituele boeken staat. En ja, nu is dus sinds een paar jaar alles anders. Dit vindt zijn uitdrukking in de gedichten die ik hier plaats waarin steeds hetzelfde gegeven terug komt. Vindt eerst het Koninkrijk en de rest zal je gegeven worden.
Het wonderlijke is ook dat sinds deze laatste grote innerlijke verandering me alles gegeven wordt wat ik me zou kunnen wensen. En vooral het allerbelangrijkste, de mogelijkheid tot delen, tot uitstromen. Geen enkele blokkade hier meer in. (internet sinds 2001) Alsof het Leven zegt, ja nu mag het, dit mag uitstromen, dit is wat de wereld werkelijk nodig heeft. Daarvoor heb ik eigenlijk een soort van gevecht van krachten ervaren. Alsof de Kracht er steeds alles aan gedaan heeft om voorgaande initiatieven te blokkeren. Ik ben nu blij en dankbaar dat dit gelukt is. De Stroom gaat verder. En ik volg, met een dankbaar en vredig hart.
Kagib
De uitgesproken woorden
Om deze Kracht te kunnen volgen, of laten groeien in jezelf, kun je eigenlijk niet zoveel doen maar vooral laten, loslaten, verstillen, leeg worden, over geven. Deze Kracht komt niet vrij door onderzoek van het verleden maar staat op, kan wakker worden in het Eeuwige nu.
Maar ja, zover was het nog niet wat mijn leven betreft. Wel heb ik alles toen losgelaten. Alle beelden die over mij opgebouwd waren. Alles wat ik zou zijn, en zou moeten doen. Gelukkig kon ik dit redelijk eenvoudig, omdat ik eigenlijk nooit zozeer hoefde. Het ging er voor mij alleen maar om in harmonie te zijn met het Goddelijke Plan, en ik dacht dat dit het Levensplan was. Maar na een zeer intens doorleefd inzicht heb ik alles losgelaten. Want eerlijk gezegd was het toen nog niet helemaal vrij, er zat nog een heel subtiele energie in van, kijk eens pap wat ik nu gepresteerd heb. Maar ook dit loste op. En ik ging alleen nog doen wat ik echt leuk vond, wat mij echt aantrok.
Ik ben toen gaan rennen, heb een cd gemaakt, en heel belangrijk heb me toen toch aangesloten bij de Geestesschool die ik 10 jaar daarvoor ook al tegen gekomen was, het Lectorium Rosicrucianum. Tussendoor kwam deze School steeds weer op mijn pad maar ik ging steeds weer weg omdat ik me er niet thuis voelde. Ik vond het zo verstandelijk, terwijl de geschriften me wel ten diepste raakte en er her-kenning in vond. Ook in het Krachtveld wat zij opgebouwd hebben voelde ik me zeer thuis, was ook echt thuis komen. Maar ik ervaarde dus steeds een discrepantie met de leden zelf en ging maar weer. Nu ben ik gebleven, en ben hier zeer dankbaar voor. Door dat Krachtveld ben ik door zeer intense veranderingen gegaan en kwam uiteindelijk de grote omkeer waardoor alles anders was. Eigenlijk vond die omkeer thuis plaats, door een boek, een roman die ik las. In een flits viel alles op zijn plek, een zeer krachtige flits, als een wonder. Het was een roman van Gustav Meyrink, ik weet niet of iemand die kent. Zijn romans raken me tot in mijn diepste essentie aan. Ze tonen een totaal ander perspectief dan wat over het algemeen in Spirituele boeken staat. En ja, nu is dus sinds een paar jaar alles anders. Dit vindt zijn uitdrukking in de gedichten die ik hier plaats waarin steeds hetzelfde gegeven terug komt. Vindt eerst het Koninkrijk en de rest zal je gegeven worden.
Het wonderlijke is ook dat sinds deze laatste grote innerlijke verandering me alles gegeven wordt wat ik me zou kunnen wensen. En vooral het allerbelangrijkste, de mogelijkheid tot delen, tot uitstromen. Geen enkele blokkade hier meer in. (internet sinds 2001) Alsof het Leven zegt, ja nu mag het, dit mag uitstromen, dit is wat de wereld werkelijk nodig heeft. Daarvoor heb ik eigenlijk een soort van gevecht van krachten ervaren. Alsof de Kracht er steeds alles aan gedaan heeft om voorgaande initiatieven te blokkeren. Ik ben nu blij en dankbaar dat dit gelukt is. De Stroom gaat verder. En ik volg, met een dankbaar en vredig hart.
Kagib
De uitgesproken woorden
Reacties
Je mag het gerust weghalen hoor!
Hihihi.
Het bevreemd mij namelijk dat ik zelden anderen zie reageren!
Voel me zo alleen dan! ;-)
Daarnaast weet ik ook dat bv wat ik hier staat dat dit heel ver gaat, dat er heel veel afvallen die hierin mee kunnen gaan, zelfs op t spirituele pad.
Maar wie het her-kent her-kent t en dan is er een ware verbinding, verbondenheid, zoals ik die met jou ervaar. :)))
Daarnaast bv op hyves is veel meer activiteit, zijn er ook meer reacties geweest op deze stukken.
En ook nog bijna altijd zijn er veel meer lezers dan schrijvers om maar zo te zeggen. :)))
Morgen laatste stuk, wat ik pas extra geschreven heb, update over de laatste 10 jaar.
lieve hartverwarmende groet Karel