hogere zelf en het Eeuwige

Eigenlijk is er sprake van twee centrale krachtbronnen.
De bron van het hogere zelf en de Bron van de Eeuwigheid.
De bron van het hogere zelf is alles wat binnen de tijd tot uitdrukking is gekomen.
Dat is eigenlijk ook de verwarring die in jezelf hierover kan bestaan.
Dat hogere zelf drijft je ook tot van alles. Het lijkt ook een soort innerlijk richtsnoer te zijn, een bepaald plan met je te hebben wat ten uitvoer gebracht wil worden. Het kan er allemaal heel mooi uitzien, en toch zal dit nooit bevrijdend werken. Toch zal dit nooit de uiteindelijke Vrijheid brengen.
Het is vaak gericht om de hemel op aarde te brengen. Het aardse bestaan zozeer te veranderen dat t hemels wordt.
Maar de waarlijke Bevrijding ligt binnenin.
Dan maakt buiten eigenlijk niet zoveel meer uit.

Dat is de prikkel van de Eeuwigheid.
Een heel stille prikkel, maar naarmate er ontvankelijkheid hiervoor is ook heel doordringend en confronterend.
Het roept niet op tot zoveel doen, tot actie, maar tot bezinning.
Het wil je vrijmaken uit de vicieuze cirkels die ontstaan zijn in jou door alle levens die je gehad hebt. Het wil je vrijmaken uit de tijd.
Het wil je ontvangen in de Eeuwigheid.
Het gaat niet om wat we doen. Het gaat uiteindelijk om wat we zijn, werkelijk zijn. Geen schijn, geen schijnheiligheid of vernisjes.
Jouw pure werkelijkheid. Dit doorzien, wat zeker pijn kan doen, maar t kan een louterende bevrijdende pijn zijn.
Alle plannen die je eventueel had verschrompelen meer en meer, alle drijfkracht verdwijnt hierin.
Alles komt tot verstilling, wordt tot Stilte.
En in die Stilte kan de Eeuwigheid spreken.
Opwekken tot nieuwe Beweging, waarlijk nieuwe Beweging. Ontvouwing van het Eeuwige Plan dat dan door jou heen tot uitdrukking mag/kan komen. Zonder forceren, slechts in een eenvoudig volgen. Zonder opwinding, gebed in een Eeuwige Vrede, vervuld in Zijn.
Dan ga je weer aan de hand van dat wat was is en altijd zal Zijn.
Alles zal zich van daaruit in alle eenvoud ontvouwen.

Het hogere zelf, dat wat van de tijd is, is ontmaskert, en opgelost in de Eeuwigheid.
Je bent weer Vrij.
Dan ben je een Vrij instrument geworden van die Eeuwigheid. Zonder gebod of verbod doe je eenvoudig wat gedaan wil worden.
Als er verkramptheid in zit, dwangmatigheid, strijd, angst, moeten presteren, jezelf er beter door voelen, afhankelijkheid, noem maar op dan weet je dat de kracht voortkomt uit dat hogere zelf.
Maar de drijfkracht vanuit het Eeuwige betekent het gewoon doen, doen wat gedaan wil worden, wat t moment vraagt. Zonder ophef, vanuit een basis van vrede, gelijkmoedigheid.



Kagib

En de uitgesproken woorden