het hogere zelf

Het kan zo'n mooie gedaanten en uitdrukkingen krijgen, het aurische zelf, het hogere zelf, alles wat hierin opgeslagen ligt.
Maar uiteindelijk is de kern bijna altijd dat het ik onaangetast blijft, in allerlei vermommingen toch aanwezig blijft, het ego. Dat zich van daaruit vaak opblaast door eventuele gaven die openbaar worden door oefening, technieken.
Het is juist de bedoeling dat wij verdwijnen, tot niets worden, waardoor Alles mag/kan Zijn. Dat de Liefde vrijkomt. Dat is en blijft de kern waar je de ware Kracht in/aan kan her-kennen de Liefde.
De Liefde die gewoon is, die gewoon liefheeft, onafhankelijk van wat de buitenwereld hiervan vindt hierover zegt. De Liefde die niet zozeer de wereld hoeft te redden, maar overal waar ontvankelijkheid is zal uitstromen.
Het staat ook zo mooi in de bijbel, al sprak ik met de tongen der engelen enz. maar ik had de Liefde niet, ik was niets.
Dat is en blijft de kern.

Iedereen krijgt de verzoeking in de woestijn, ik heb m ook gehad.
Van alle kanten werd gezegd hoe geweldig ik was en wat ik zou moeten doen. Het was n verwarrende tijd alles wat toen op me afkwam. Op zich was die energie toen al geneutraliseerd, gevoelig zijn voor adoratie etc. Die eerste toetsing vond al plaats in India in 1990 waarin ik in n soort van guru-rol terecht kwam. Die rol werd me toen zelfs aangeboden verder uit te voeren, om in India te gaan leven en voor alles zou gezorgd worden. Maar ik zei toen nee, omdat mijn hart nee zei. Mijn plek was/is hier.
Eind 92 dus n volgende golf van adoratie, hoe geweldig ik wel niet was, moest grote dingen gaan doen, was een groot spiritueel meester etc. Toen heb ik mijn best gedaan dit te vervullen maar mijn wil zat hier niet in, ik volgde de beelden van die aura-readers, mediums etc. die onafhankelijk van elkaar hetzelfde vertelden. Natuurlijk, zij lazen mijn aura, het aurisch wezen. Het aurisch wezen wilde me toen verleiden om te gaan doen wat toen nog veel te vroeg was.
Uiteindelijk heb ik alles losgelaten.
Is de verleiding in de woestijn nu voorbij?
Hoe t voor mij voelt wel.

De energie is nu heel anders.
Nu Weet ik, en vanuit dat Weten wil ik, zonder ophef, zonder enige verbinding met mijn ego. Ik Weet wat ik te bieden heb, en iedereen die mogelijkheid geeft dat dit uit kan stromen die ben ik dankbaar.
Het is een ervaren van ik en de Essentie zijn een. Ik ben tot niets geworden en daardoor kan alles Zijn.
Ook heel belangrijk, niets moet gebeuren, alles mag/kan gebeuren in vrijheid. Ik reik mijn hand uit, deel onbevangen en vrij.
Zo gaan er nieuwe ontwikkelingen in gang, waar ik heel blij mee ben.


Kagib

En de uitgesproken woorden